SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Ukończył 7-klasową szkołę powszechną.

Zaangażowany od 1940 r. w działalność w Związku Walki Zbrojnej, następnie Armii Krajowej. Zaprzysiężony w 1941 r. i skierowany do Grupy „Czarnego’ z zadaniem podjęcia pracy w Felzoig Dinstelle w I Forcie Bema na Powązkach- celem zdobywania materiałów zbrojeniowych dla organizacji. Uczeń III klasy szkoły zawodowej w momencie aresztowania.
Aresztowany przez Niemców w 1942 r., uwolniony. Po ponownym aresztowaniu 09.08.1943 r. osadzony w więzieniu na Pawiaku w Warszawie. Po przesłuchaniach przez Gestapo w Al. Szucha wywieziony do obozu KL Auschwitz-Birkenau. Przywieziony do obozu 25.08.1943 r. – nr więźnia 139023 (z datą urodzenia 27.03), gdzie przebywał do 07.12.1944 r. – przeniesienia do KL Buchenwald. W KL Buchenwald przebywał pod nr obozowym 28074 od 07.12.1944 r., a następnie został przeniesiony 21.12.1944 r. do podobozu Mittelbau. W obozach koncentracyjnych pracował jako ślusarz. W Mittelbau komando Osterode przebywał do wyzwolenia obozu w dniu 11.04.1945 r.

W czerwcu 1945 r. wstąpił do 2 Korpusu Polskiego we Włoszech z przydziałem do 2 Warszawskiej Dywizji Pancernej.

W 1947 r. powrócił do Polski. Podjął pracę w zawodzie technika elektryka. Pracował w Drobprojekcie, Specjalistycznym Biurze Projektów „Miastoprojekt”, Energoprojekcie i Elektromontażu Warszawa.
W latach 1952-1956 pracując, odbył studia na Politechnice Warszawskiej, uzyskując tytuł inżyniera elektryka. W 1962 r. podjął pracę w Zarządzie PKiN na stanowisko Głównego Elektryka, Naczelnika Wydziału Elektromagnetycznego, gdzie pracował do przejścia na emeryturę w 1991 r.
W 1947 r. wstąpił do Polskiego Związku Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych przy ZBoWiD. W 1990 r. po odłączeniu się Związku od ZBoWiD został powołany na Sekretarza Generalnego Związku. W 1993 r. powołany do Rady Kombatantów i Osób Represjonowanych przy Kierowniku Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. W latach 1998-2000 sprawował funkcję Sekretarza Rady. Zmarł w 2010 r. i został pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe.

Medal Wojska (1946 r.), Złoty Krzyż Zasługi (1966 r.), Krzyż Armii Krajowej (1978 r.), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1985r.), Krzyż Oświęcimski (1985 r.), Krzyż Partyzancki (1999 r.), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2001 r.)

drugie imię Pana Zbigniewa – Zygmunt
Ojciec z zawodu mechanik – Leon Kolenkiewicz według dokumentacji syna w archiwum w Bad Arolsen przebywał w obozie Wohnenlager „Wiesergrund” na terenie Niemiec.
Żona Helena z domu Janus (22.08.1925-12.08.2012) – pochowana także na Powązkach Wojskowych wraz z mężem

zasoby Archiwum Akt Nowych; straty.pl; baza więźniów Miejsca Pamięci i Muzeum KL Auschwitz-Birkenau; archiwum Bad Arolsen; archiwum Fundacji Znaki Pamięci