SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Tata Pani Zofii związany był na Kresach Wschodnich z kolejnictwem.

Aresztowana przez władze sowieckie w styczniu 1940 r. w Zambrowie. Więziona w Łomży, Homlu i Orszy. Od września 1940 r. więzień łagru w miejscowości Poćma (Mordowska ASSR).

Po ogłoszeniu „amnestii” i zwolnieniu z łagru wstąpiła 10.09.1941 r. do Armii Polskiej w ZSRR. Służyła w ZSRR w Pomocniczej Służbie Kobiet 5 Kresowej Dywizji Piechoty – szpital wojskowy nr 5 na stanowisku laborantki.
Po ewakuacji wojsk do Iranu, a następnie do Iraku pracowała w laboratorium w Szpitalu Wojskowym Nr 5 2 Korpusu do maja 1943 r. Następnie została oddelegowana jako żołnierz PSZ do dokończenia studiów lekarskich w Edynburgu (Szkocja).

Po wojnie Pani Zofia powróciła do Kraju i pracowała jako lekarz pediatra.

Mąż Pani Zofii – Zbigniew Gozdawa-Godlewski – był również żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i lekarzem. Wcześniej Pan Zbigniew przeżył niewolę sowiecką – aresztowany 28.09.1939 r. w Godlewie więziony był najpierw w Juchnowie, a od 18.06.1940 r. – w Griazowcu. We wrześniu 1941 r. wstąpił do Armii Polskiej w ZSRR w Tockoje. Państwo Godlewscy ślub wzięli w Edynburgu.

źródło : Archiwum Akt Nowych; wspomnienie Joanny Zaręby-Wronkowskiej „Epitafium. Skromność, medycyna, ojczyzna…”, 2010 r.; indeksrepresjonowanych.pl