Żołnierzy 2 Korpusu Polskiego
Paweł Dąbrowski08/09/1924 – 01/08/2018 |
IMIĘ: Paweł |
NAZWISKO: Dąbrowski | |
IMIĘ OJCA: Paweł | |
IMIĘ MATKI: Teodozja | |
NAZWISKO RODOWE MATKI: Iwanow | |
DATA URODZENIA: 08/09/1924 | |
MIEJSCE URODZENIA: Janowo (pow. bielski, woj. białostockie) | |
DATA ŚMIERCI: 01/08/2018 | |
MIEJSCE ŚMIERCI: New Britain (Connecticut), USA | |
MIEJSCE POCHÓWKU: |
ŻYCIE PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ |
Syn leśnika z Puszczy Białowieskiej. |
LOSY W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (PRZED WSTĄPIENIEM DO ARMII ANDERSA) |
Paweł Dąbrowski został deportowany 10 lutego 1940 r. wraz z rodziną (ciężarną mamą Teodozją, ojcem Pawłem oraz bratem Bronisławem) z Narewki/Janowa (pow. bielski, woj. białostockie) przez Sowietów. Zostali oni zesłani do Kraju Ałtajskiego, gdzie Paweł Dąbrowski przebywał do 1942 r. |
PRZEBIEG SŁUŻBY W ARMII ANDERSA |
W czerwcu 1942 r. wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR w Guzar i służył w Batalionie Spadochronowym 15 Pułku Ułanów Pancernych od listopada 1942 r. przemianowanego na 15 Pułk Ułanów Poznańskich 5 Kresowej Dywizji Piechoty 2 Korpusu. |
LOSY POWOJENNE |
Paweł Dąbrowski po zakończeniu służby wojskowej w 2 Korpusie pozostał w Wielkiej Brytanii. W październiku 1950 roku wyemigrował do USA i zamieszkał w stanie Connecticut. Od 1979 roku był aktywnym członkiem Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej (przez wiele lat pełnił funkcję komendanta Placówki 111, a do śmierci w 2018 r. honorowego komendanta Okręgu IV SWAP). |
POSIADANE ODZNACZENIA |
Krzyż Walecznych z 1 Okuciem (nr 2508), Krzyż Monte Cassino (nr legit. 23743), 2 Srebrne Krzyże Zasługi, Krzyż Miecze Hallerowskie, Medal Wojska Polskiego, British Defence Medal, Gwiazda za Wojnę, Gwiazda Italii |
MIEJSCE ZAMIESZKANIA PO WOJNIE |
Wielka Brytania, następnie New Britain (Connecticut), USA |
INNE INFORMACJE (NP DOTYCZĄCE RODZINY, ITP) |
Ojciec Pawła Dąbrowskiego, również Paweł (rocznik 1887, syn Franciszka), przebywał do sierpnia 1942 r. na zesłaniu w Kraju Ałtajskim, a następnie do marca 1946 r. w obwodzie Nowosybirskim ZSRR. Repatriował się w 1946 r. do powojennej Polski. |
ŹRÓDŁO DANYCH BIOGRAFICZNYCH |
źródło: Archiwum Akt Nowych, indeksrepresjonowanych.pl, krzyzmontecassino.eu; artykuł Beaty Kaczmarczyk „Byłem na skraju piekła…”, „Polski Express”, 2015 r. |
SKANY / FOTOGRAFIE |
OPIS ZAŁĄCZONYCH MATERIAŁÓW |