Żołnierzy 2 Korpusu Polskiego
Jerzy Jan Jastrzębski29/07/1895 – 24/04/1944 |
IMIĘ: Jerzy Jan |
NAZWISKO: Jastrzębski | |
IMIĘ OJCA: | |
IMIĘ MATKI: | |
NAZWISKO RODOWE MATKI: | |
DATA URODZENIA: 29/07/1895 | |
MIEJSCE URODZENIA: Awiżańce (pow. sejneński) | |
DATA ŚMIERCI: 24/04/1944 | |
MIEJSCE ŚMIERCI: Venafro, Włochy | |
MIEJSCE POCHÓWKU: Polski Cmentarz Wojenny na Monte Cassino – II taras sektora B, grób nr 7 |
ŻYCIE PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ |
Jerzy Jan Jastrzębski urodził się 29 lipca 1895 r. w Awiżańcach w powiecie sejneńskim, na terenie dzisiejszej Litwy. Po ukończeniu szkoły powszechnej oraz gimnazjum w Mariampolu, wraz z rozpoczęciem I wojny światowej trafił w szeregi carskiej armii. Pod koniec wojny wstąpił do I Korpusu Polskiego w Rosji, gdzie w stopniu porucznika objął dowództwo szwadronu. Następnie służył w 5 Dywizji Strzelców Polskich na Syberii. W 1918 r. powrócił do ojczyzny, gdzie trafił do 10 Pułku Ułanów Litewskich. W 1923 r. w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu ukończył kurs dowódców szwadronów. W 1925 r., awansowany do stopnia majora, pełnił funkcję kwatermistrza pułku. W następnych latach kontynuował naukę w stołecznej Wyższej Szkole Wojennej. Po jej ukończeniu dostał przydział do inspektoratu gen. Rómmla we Lwowie, w którym został II oficerem sztabu. W 1931 r., w stopniu podpułkownika, objął funkcję zastępcy dowódcy 27 Pułku Ułanów w Nieświeżu. W 1934 r. zajął stanowisko dowódcy w stacjonującym w Chełmnie 8 Pułku Strzelców Konnych. Dwa lata później, już jako pułkownik, stanął na czele tamtejszego garnizonu. |
LOSY W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (PRZED WSTĄPIENIEM DO ARMII ANDERSA) |
W wojnie obronnej 1939 r. wraz ze swym oddziałem walczył w ramach Armii „Pomorze”. W październiku 1939 r. dostał się do niemieckiej niewoli, trafił do obozu jenieckiego w Krakowie, z którego uciekł. W kwietniu 1940 r., jako kurier Związku Walki Zbrojnej, podjął próbę przedostania się na Zachód. Na początku maja 1940 r. dotarł do Paryża, a następnie do Wielkiej Brytanii. |
PRZEBIEG SŁUŻBY W ARMII ANDERSA |
W Wielkiej Brytanii objął funkcję szefa oddziału III w Sztabie Naczelnego Wodza oraz zastępcy dowódcy 10 Brygady Kawalerii Pancernej wchodzącej w skład 1 Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka. W grudniu 1943 r., jako komendant pierwszego transportu morskiego dywizji, trafił do Włoch. Stał na czele jednej z grup rozpoznawczych, która uczestniczyła w przygotowaniach do wielkiej rozprawy z siłami hitlerowskimi w rejonie Monte Cassino. 23 kwietnia 1944 r. został ciężko ranny w wyniku wybuchu miny na górze Monte Trocchio. Rankiem następnego dnia zmarł w szpitalu w Venafro. Był pierwszym i najstarszym stopniem Polakiem, który poległ pod Monte Cassino. W jego pogrzebie, prócz tłumnie zgromadzonej miejscowej ludności, uczestniczyły liczne delegacje oraz kompania honorowa. Trumna została złożona na cmentarzu wojskowym w Izernie. Po zakończeniu się walk o Monte Cassino jego szczątki przeniesiono na znajdujący się nieopodal Polski Cmentarz Wojenny. Za zasługi podczas II wojny światowej płk Jastrzębski został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Orderu Virtuti Militari IV klasy oraz nominacją na generała brygady. |
LOSY POWOJENNE |
POSIADANE ODZNACZENIA |
Krzyż Orderu Virtuti Militari IV klasy (pośmiertnie) |
MIEJSCE ZAMIESZKANIA PO WOJNIE |
INNE INFORMACJE (NP DOTYCZĄCE RODZINY, ITP) |
ŹRÓDŁO DANYCH BIOGRAFICZNYCH |
Polacy-uczestnicy kampanii włoskiej 1943-1945 |
SKANY / FOTOGRAFIE |
OPIS ZAŁĄCZONYCH MATERIAŁÓW |