SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Brunon Ignacy Kopiec urodził się 04.11.1923 w Zebrzydowicach Śląskich.

Po wybuchu II wojny światowej w wieku niespełna 18 lat uciekł z kolegą, by wstąpić do Wojska Polskiego. Po uwięzieniu przez Sowietów skazany w 1940 r. na pracę w łagrze pod Peczorą.

Po „amnestii” na skutek układu Sikorski-Majski zwolniony z łagru w sierpniu 1941 r. dociera do Armii Polskiej w ZSRR w Tockoje i zostaje przyjęty w jej szeregi w dniu 21.09.1941 r.

W 1942 r. ukończył w Persji szkołę podchorążych i został skierowany do 6 Batalionu Strzelców Karpackich 2 Brygady Strzelców Karpackich 3 Dywizji Strzelców Karpackich. Podporucznik, nr ewidencyjny w 3 DSK: 1923/133. Po przejściu przeszkolenia wojskowego na Bliskim Wschodzie i pobycie został skierowany na front włoski.

W trakcie kampanii włoskiej Brunon Kopiec walczył nad rzeką Sangro oraz Senio, a także w bitwach o Monte Cassino, Ankonę i Bolonię.

W Anglii ukończył klasę II licealną, zdał maturę w 1946 r. i przez kilka miesięcy studiował na Politechnice Londyńskiej. Ostatecznie zdecydował się i w lipcu 1947 r. wrócił do Kraju.

Ukończył studia wyższe na Politechnice Krakowskiej, obronił doktorat i pracował na stanowisku docenta dr inż. w Instytucie Transportu Samochodowego Wydziału Transportu Politechniki Śląskiej.

Zamieszkał w Wiśle, gdzie po przejściu na emeryturę w 1984 r. aktywnie działał społecznie (spotkania z młodzieżą, w parafii). Wiele lat ciężko chorował. Zmarł w roku 2003 i został pochowany na Cmentarzu kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Wiśle.

Krzyż Walecznych, Krzyż Zasługi z Mieczami, Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Miał żonę – dr Teresę Kopiec i troje dzieci.

Polacy-uczestnicy kampanii włoskiej 1943-1945; „Trzecia Dywizja Strzelców Karpackich 1942-1987″, Londyn 1991; archiwum Fundacji Znaki Pamięci; „Politechnika Śląska w Gliwicach 1978-1980”