SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Urodzony 14 czerwca 1910 roku w Jankowicach, powiat opatowski, województwo świętokrzyskie. Ksiądz prałat, major (starszy kapelan) Wojska Polskiego. Syn Michała i Katarzyny z domu Kłosowskiej. Ukończył gimnazjum w Sandomierzu. Przez dwa lata studiował w Wyższym Seminarium Teologicznym w Sandomierzu a następnie humanistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1933 roku. W kwietniu 1939 roku został młodszym kapelanem w Okręgowym Szpitalu Wojskowym w Jarosławiu.

We wrześniu 1939 roku kapelan Szpitala Wojennego nr 1002 w Jarosławiu. 22 września 1939 roku dostał się do niewoli sowieckiej koło Halicza i przebywał w obozie jenieckim w Szepietówce. 28 września 1939 roku uciekł i dotarł do Sandomierza. Podjął pracę duszpasterską w Bliżynie. Działał w konspiracji. 27 listopada 1939 roku aresztowany przez Gestapo i osadzony w więzieniu w Skarżysku. Po trzech dniach uciekł z więzienia i 20 grudnia 1939 roku, na polecenie władz konspiracyjnych, przekroczył granicę węgierską w Ciśnie. Zatrzymany i osadzony w Cytadeli w Budapeszcie. Po czterech dniach zwolniony i przydzielony jako kapelan do obozu internowanych oficerów polskich w Domos.

10 czerwca 1940 roku przybył do Bejrutu w Libanie i 9 lipca 1940 roku otrzymał przydział do Pułku Ułanów Karpackich jako kapelan. Przeszedł z pułkiem cały szlak bojowy. Uczestnik bitwy o Monte Cassino.

Po wojnie osiedlił się w Argentynie. W latach pięćdziesiątych zorganizował “Krucjatę o wolność Polski”, w ramach której przyjechał wozem konnym z Argentyny do Stanów Zjednoczonych. Na forum Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku wygłosił przemówienie, w którym protestował przeciw postanowieniom jałtańskim. Przyjęty na audiencji u prezydenta Stanów Zjednoczonych, Dwight Eisenhowera. Pozostał na emigracji w Stanach Zjednoczonych. Był wikariuszem w parafii św. Brunona w Chicago (Illinois). Członek Związku Karpatczyków. Zmarł 4 grudnia 1974 roku w Chicago.

Archiwum Fundacji „Znaki Pamięci”