SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Michał Nikosiewicz urodził się w Rohatynie, w województwie stanisławowskim, w zasymilowanej rodzinie inteligenckiej (ojciec Ormianin, matka Litwinka). Jako młody mężczyzna przeprowadził się do Tłumacza, z którym był związany do końca życia. Ukończył studia lekarskie, Akademię Wychowania Fizycznego w Poznaniu i Szkołę Podchorążych w Rawie Ruskiej. W okresie przedwojennym lekarz w Szpitalu Okręgowym Wojskowym w Poznaniu i lekarz Batalionu Junackich Hufców Pracy.

We wrześniu 1939 r Nikosiewicz służył w Szpitalu Okręgowym we Lwowie.

Po klęsce wrześniowej w 1939 r. samodzielnie przedostał się przez Węgry do Syrii, gdzie wstąpił do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Jako lekarz i żołnierz SBSK przeszedł kampanię afrykańską, gdzie walczył pod Tobrukiem a następnie szlak bojowy przez Palestynę, Egipt i Irak.

Jako lekarz 2 Korpusu Polskiego został skierowany do kampanii włoskiej. Po lądowaniu w Taranto brał udział w ofensywie pod Monte Cassino, zdobywaniu Ankony i Bolonii. Kilka dni przed zakończeniem działań wojennych stracił stopę w wybuchu miny. Służbę wojskową zakończył w stopniu kapitana.

Po wojnie nie zdecydował się na emigrację i powrócił do Polski. Pracował przez wiele lat jako lekarz, najpierw jako internista a następnie jako okulista we Wrocławiu a później w Warszawie. Pisywał do wydawanych we Wrocławiu „Zeszytów Tłumackich” i „Semper Fidelis”, gdzie wspominał swoje losy i przedwojenne miasto Tłumacz. O swoim mieście i ludziach Tłumacza wiedział wszystko, przez całe życie zbierał informacje o tym mieście. Szczególnie interesowała go historia Ormian w Tłumaczu. Był długoletnim członkiem i czynnym działaczem Koła Zainteresowań Kulturą Ormian w Warszawie.

Otrzymał wiele odznaczeń za walkę w armii polskiej na zachodzie, między innymi Krzyż Walecznych, Krzyż Monte Cassino, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 18.07.2004 w Warszawie.

Krzyż Walecznych, Krzyż Monte Cassino, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Archiwum Fundacji „Znaki Pamięci”