SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Od maja 1936 r. członek Przysposobienia Wojskowego Konnego „Krakusi” przy szwadronie zapasowym 21 Pułku Ułanów Nadwiślańskich stacjonującym w Łucku.

Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 r.: do 17 września 1939 r. w PWK „Krakusy” szwadronu zapasowego 21 Pułku Ułanów Nadwiślańskich. 10 lutego 1940 r. deportowany wraz z rodziną przez Sowietów na zesłanie do obw. archangielskiego – posiołek Słobodczikowo, rej. leński.

27 marca 1942 r. wstąpił do Armii Polskiej w ZSRR. Żołnierz 3 Dywizji Strzelców Karpackich 2 Korpusu (nr ewid. 3 DSK/1919/17): początkowo w 9 Batalionie Strzelców Karpackich 3 Brygady SK. Po przebytej na Bliskim Wschodzie operacji w sierpniu 1942 r., w lutym 1943 r. przeniesiony do 12 Pułku Ułanów Podolskich 3 DSK. W stopniu ułana uczestniczył w kampanii włoskiej 2 Korpusu, w tym w bitwie o Monte Cassino.

W 1947 r. Wojciech Antoszewski powrócił z Wielkiej Brytanii do kraju.

Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Medal Wojska, Krzyż Monte Cassino, Gwiazda za Wojnę 1939-1945, Gwiazda Italii, The War Medal, Defence Medal, Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie

Rodzina Antoszewskich – ojciec Wojciech (ur. 1884, syn Baltazara), matka Józefa (ur. 1896, córka Wincentego) oraz bracia Tadeusz (ur. 1921 r.), Eugeniusz (1923), Jerzy (1926) i siostra Jarmiła (1929) – została wraz z Wojciechem deportowana na Syberię (11 Uczastok, pos. Słobodczikowo, rej. leński, obw. archangielski), gdzie pracowali przy wyrębie lasu. Rodzina została zwolniona z zesłania 9 września 1941 r. w Uljanowsku, obw. uljanowski. Z dostępnych informacji archiwalnych wiadomo, że rodzice i siostra Jarmiła repatriowali się do Polski w 1946 r.
Brak danych o losie Eugeniusza i Jerzego po roku 1941.
Tadeusz (podobnie jak Wojciech) w lutym 1942 r. wstąpił jako ochotnik do Armii Polskiej w ZSRR, by następnie po ewakuacji do Iranu, przez Irak i Palestynę drogą południową dotrzeć do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w Wielkiej Brytanii. Żołnierz 1 Pułku Artylerii Przeciwlotniczej 1 Dywizji Pancernej gen. Maczka – zwiadowca przy dowódcy pułku, działonowy. Przebył cały szlak bojowy Dywizji (Francja, Belgia, Holandia, Niemcy), a następnie w służbie w trakcie okupacji Niemiec w latach 1945-1947, kiedy to powrócił do Polski. Aktywny działacz środowiska weteranów 1 Dywizji Pancernej.

Archiwum Akt Nowych; Indeks Represjonowanych; publikacja Związku Karpatczyków 3 DSK w Londynie pt. „Trzecia Dywizja Strzelców Karpackich 1942-1987”, Londyn 1991 r.