Żołnierzy 2 Korpusu Polskiego
Eugeniusz Kalinowski02/03/1922 – 23/09/2004 |
IMIĘ: Eugeniusz |
NAZWISKO: Kalinowski | |
IMIĘ OJCA: Józef | |
IMIĘ MATKI: Maria | |
NAZWISKO RODOWE MATKI: | |
DATA URODZENIA: 02/03/1922 | |
MIEJSCE URODZENIA: | |
DATA ŚMIERCI: 23/09/2004 | |
MIEJSCE ŚMIERCI: Białystok | |
MIEJSCE POCHÓWKU: Cmentarz w Białymstoku, ul. Wysockiego – sektor 111, rząd 1, grób 5 |
ŻYCIE PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ |
Syn legionisty, ułana Józefa Kalinowskiego, osadnika wojskowego na Wołyniu w osadzie Ochnówka (gm. Werba, pow. Włodzimierz Wołyński, woj. wołyńskie) |
LOSY W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (PRZED WSTĄPIENIEM DO ARMII ANDERSA) |
Zesłany na Sybir 10.02.1940 r. z osady wojskowej Stasin (parafia Kalinówka, pow. Włodzimierz Wołyński, woj. wołyńskie) do obwodu swierdłowskiego, gdzie przebywał do 1941 r. |
PRZEBIEG SŁUŻBY W ARMII ANDERSA |
Ochotnik do Armii Polskiej w ZSRR, następnie żołnierz 2 Korpusu w stopniu starszego strzelca, awansowany na bombardiera. Uczestnik całej kampanii włoskiej od walk nad rzeką Sangro, poprzez Monte Cassino, Ankonę do Bolonii w szeregach 7 Pułku Artylerii Konnej 2 Warszawskiej Dywizji Pancernej 2 Korpusu pod dowództwem m.in. ppłk Tadeusza Andersa. |
LOSY POWOJENNE |
Po wojnie Pan Eugeniusz powrócił do Polski i zamieszkał w Białymstoku. W 1999 r. został awansowany do stopnia podporucznika. Pełnił funkcję Prezesa Oddziału w Białymstoku Krajowego Związku Byłych Żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Był inicjatorem nadania Publicznemu Gimnazjum nr 9 w Białymstoku imienia 2 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Uroczystość nadania imienia z udziałem Pana Kalinowskiego miała miejsce 21.04.2001 r. Zmarł w 2004 r. i został pochowany na Cmentarzu Miejskim przy ul. Wysockiego w Białymstoku. |
POSIADANE ODZNACZENIA |
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1999 r.) |
MIEJSCE ZAMIESZKANIA PO WOJNIE |
Białystok |
INNE INFORMACJE (NP DOTYCZĄCE RODZINY, ITP) |
Mama Maria deportowana wraz z synem na Sybir przebywała na zesłaniu w obw. swierdłowskim do 1944 r., by następnie zostać przewiezioną do obw. chersońskiego w Ukraińskiej SSR. W 1946 r. repatriowała się do Polski. Brat Franciszek (rocznik 1931) i siostra Danuta (rocznik 1925) przebyli te same represje co mama, by w 1945 r. dotrzeć dzięki repatriacji do Polski. |
ŹRÓDŁO DANYCH BIOGRAFICZNYCH |
Archiwum Akt Nowych; Indeks Represjonowanych |
SKANY / FOTOGRAFIE |
OPIS ZAŁĄCZONYCH MATERIAŁÓW |