SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Rodzice Władysława byli osadnikami cywilnymi. Ojciec urodził się pod zaborem austriackim. Matka pod zaborem rosyjskim. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości z rodzinami przyjechali na Wołyń. Poznali się i wzięli ślub w Kołodnie w roku 1922. Władysław był ich drugim dzieckiem. Od wieku 7 lat uczęszczał do lokalnej szkoły. Jesienią 1939 r. miał rozpocząć naukę w Gimnazjum i Liceum Krzemienieckim, ale wojna przekreśliła te plany.

Deportowany wraz z rodziną 10.02.1940 r. z Rześniówki na Wołyniu do obwodu mołotowskiego – posiołek Stiepanowka, rej. kiziełowski. Na zesłaniu wraz z nim przebywali – ojciec Stanisław (ur. 1894 r., syn Michała), mama Ewa (ur. 1900 r., córka Franciszka) oraz siostry : Stanisława (rocznik 1923), Helena (rocznik 1929), Czesława (rocznik 1932) oraz Danuta (rocznik 1937). Zwolniony po tzw. „amnestii” 24.07.1941 r. udał się wraz z rodziną do Armii Polskiej tworzonej przez gen. Andersa w ZSRR.

W marcu 1942 r. Władysław wstąpił do junaków w Kermine, Uzbekistan i został w maju 1942 r. przydzielony do Kompanii Młodocianych.
Wyjechał z ZSSR z Armią Andersa, by przez Persję dotrzeć z oddziałami junaków do Palestyny. Tutaj przeszedł z junaków do Junackiej Szkoły Kadetów w Barbarze, skąd został w 1944 r. (?) powołany do 2 Korpusu. Po przysposobieniu wojskowym został radiooperatorem. Brał udział w Kampanii Włoskiej w szeregach Pułku Ułanów Karpackich. Został ranny pod Ankoną. Po zakończeniu II wojny światowej wraz z pułkiem żołnierz 2 Warszawskiej Dywizji Pancernej. Z 2 Korpusem w 1946 r. przyjechał do Anglii.

Po demobilizacji podjął pracę w brytyjskim przemyśle tekstylnym w Huddersfield, Yorkshire. W fabryce tej zaprzyjaźnił się z przyszłym arcybiskupem Władysławem Wesołym. Po kilku latach zaczął prowadzić własną firmę. Około 1990 r. poważnie zachorował i postanowił przenieść się do byłego obozu Stover Park, Devon, gdzie obecnie jest dom dla byłych polskich żołnierzy i ich rodzin, potrzebujących opieki, znany jako „Mała Polska” Ilford Park nr. Newton Abbot, Devon. Tam zmarł w 1998 r. i został pochowany w grobie rodzinnym w Blackburn ze swą mamą Ewą.

Krzyż Walecznych, Krzyż Monte Cassino (nr legit. 38589), Medal Wojska, odznaka Junackiej Szkoły Kadetów, odznaka pamiątkowa Pułku Ułanów Karpackich, odznaczenia brytyjskie (1946 r.)

Rodzice i siostry byli deportowani 10.02.1940 r. wraz z Władysławem do obwodu mołotowskiego, a następnie w 1942 r. ewakuowani z Armią Polską do Persji. Ojciec zmarł w Teheranie 27.04.1942 r., a mama z córkami wyjechała z transportem cywilnym i dotarła do osiedla Kidugala, Tanganika Wschodnia w Afryce. Po sześciu latach rodzina spotkała się w Anglii.

archiwum rodzinne Czesławy Grzybowskiej

Indeks Represjonowanych
https://indeksrepresjonowanych.pl/int/wyszukiwanie/94,Wyszukiwanie.html

miejsce pochówku Stanisława Rachela i fotografia nagrobku :
https://www.doulabcemetery.com/en/details.asp?id=1735

1. Władysław Rachel – zdjęcie z 2 Korpusu; źródło : archiwum rodzinne Czesławy Grzybowskiej
2. Władysław Rachel – zdjęcie powojenne; źródło : archiwum rodzinne Czesławy Grzybowskiej
3. grób ojca Stanisława Rachela w Teheranie; źródło : https://www.doulabcemetery.com/en/details.asp?id=1735