SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
Żołnierzy 2 Korpusu Polskiego
Drukuj
 Władysław Drelicharz16/09/1913 – 21/11/1944 |
IMIĘ: Władysław |
| NAZWISKO: Drelicharz | |
| IMIĘ OJCA: Józef | |
| IMIĘ MATKI: Genowefa | |
| NAZWISKO RODOWE MATKI: Schab | |
| DATA URODZENIA: 16/09/1913 | |
| MIEJSCE URODZENIA: Tuchów (pow. Tarnów, woj. małopolskie) | |
| DATA ŚMIERCI: 21/11/1944 | |
| MIEJSCE ŚMIERCI: Włochy, okolice Faenzy | |
| MIEJSCE POCHÓWKU: początkowo – w Dovadola, przeniesiony na Polski Cmentarz Wojenny w Bolonii – grób 11-D-5 |
| ŻYCIE PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ |
Władysław Drelicharz należał do Związku Strzeleckiego. Był słuchaczem Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowie-Komorowie. Praktykę odbył w 1 Pułku Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu, a następnie w 51 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Brzeżanach. Do tej ostatniej jednostki otrzymał jako podporucznik przydział w 1936 r. |
| LOSY W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (PRZED WSTĄPIENIEM DO ARMII ANDERSA) |
Podczas kampanii wrześniowej walczył jako oficer informacyjny 51 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych m.in. w bitwie pod Iłżą. Po wkroczeniu Armii Czerwonej i rozwiązaniu jednostki udał się do Brzeżan. W grudniu 1939 r. przekroczył granicę węgierską i został internowany w obozie w Wyszehradzie. 27.02.1940 r. opuścił obóz i poprzez Jugosławię dotarł do punktu zbornego Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich w Bejrucie. Po opuszczeniu strefy francuskiej i dołączeniu Brygady do Brytyjczyków został dowódcą plutonu piechoty w 1 Pułku Piechoty w stopniu porucznika. Walczył w obronie Tobruku i w bitwie pod Gazalą. W nocy z 20 na 21 listopada 1941 r. został ranny w czasie wypadu z twierdzy tobruckiej. Za swą służbę został awansowany do stopnia kapitana. |
| PRZEBIEG SŁUŻBY W ARMII ANDERSA |
Z chwilą utworzenia 2 Korpusu Polskiego został dowódcą 2 szwadronu 4 Pułku Pancernego „Skorpion”. Uczestniczył w bitwie o Monte Cassino, gdzie został ranny. Za waleczność wykazaną w bitwie został odznaczony Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari. Następnie uczestniczył w bitwie o Ankonę oraz w walkach o Cesano i Vicinato. Poległ wraz z załogą swojego czołgu, w czasie natarcia w górach na południe od Faenzy. Pośmiertnie awansowany do stopnia majora. |
| LOSY POWOJENNE |
| POSIADANE ODZNACZENIA |
Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari (nr 73), Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 8800), dwukrotnie Krzyż Walecznych, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino (nr legit. 28999), trzykrotnie Odznakę za rany; brytyjskie: Africa Star, Italy Star, 1939-1945 Star, War Medal 1939-1945 |
| MIEJSCE ZAMIESZKANIA PO WOJNIE |
| nie dotyczy |
| INNE INFORMACJE (NP DOTYCZĄCE RODZINY, ITP) |
Jego żoną była Aleksandra z domu Weiss de Weisenfeld. |
| ŹRÓDŁO DANYCH BIOGRAFICZNYCH |
Maria Radożycka- Paoletti, „Wciąż szukamy Ojczyzny zgubionej w wrześniowych chmurach… Wojennym szlakiem majora Władysława Drelicharza (1913-1944)”, Warszawa, 2022. |
| SKANY / FOTOGRAFIE |
| OPIS ZAŁĄCZONYCH MATERIAŁÓW |
kpt. Władysław Drelicharz – oficer 2 Korpusu; źródło: ipn.gov.pl |