ŻYCIE PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ |
Ojciec- zdeklasowana szlachta wywodząca się od gen.Józefa Longina Sowińskiego.
Pracował jako robotnik w fabryce Poznańskiego.
W latach 1921-1928- uczęszczał do Męskiego Gimnazjum Rządowego w Lodzi.Już wtedy współredagował szkolną gazetkę „Almanach Literacki”.Po zdaniu matury w 1928r. rozpoczął studia filozoficzne w Warszawie.Ukończył je w 1933r.
Od 1.01.1933r.- podporucznik ze starszeństwem w korpusie oficerów piechoty.
Poetycki debiut w dzienniku „Głos Poranny”.Publikował w miesięczniku literackim „Meteor” wydawanym przez Grupę Literacką o tej samej nazwie.W ramach jej działalności wydano jeden tomik wierszy pt.”Gwiazdy na strychu”.
Był współtwórcą grupy „Meteor”, którą zawiązał razem z Grzegorzem Timofiejewem i Marianem Piechalem.Po jej rozwiązaniu w 1930r. kontynuował działalność wydając czasopismo „Prądy”.
W latach 1937-1938 współpracował z tygodnikiem „Pion”.
Pisywał także opowiadania i artykuły krytyczno-literackie do pism „Droga”, „Prądy”,czy „Wymiary”.
|
LOSY W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (PRZED WSTĄPIENIEM DO ARMII ANDERSA) |
Na początku II wojny światowej we wrześniu 1939r. zmobilizowany do 18 Pułku Piechoty.Walczył na Wschodzie i trafił do niewoli radzieckiej, z której uciekł i wrócił do Lodzi.Tu przyłączył się do Obozu Polski Walczącej i redagował pismo „Młodzież Walcząca”.
Poaresztowaniu w 1942r. został wysłany do obozu pracy w Austrii.Stąd również udało mu się uciec i trafił do Warszawy.Walczył w Powstaniu Warszawskim w randze podporucznika piechoty rezerwy.
Po upadku powstania trafił do Oflagu w Lubece.
Po wyzwoleniu obozu udał się do Włoch.
|
PRZEBIEG SŁUŻBY W ARMII ANDERSA |
Wstąpił do 2 Korpusu Polskiego.W latach 1945-46 współpracował z pismami „Kronika”,”Orzeł Biały” i „Łączniczka”.
|
LOSY POWOJENNE |
W ” listopadzie 1946r. przeniósł się do Brukseli, gdzie redagował ” Orła Białego”.
Wyjechał do Londynu.Często odwiedzał polski Dom Pisarza, w którym spotykał się m.in.z Tadeuszem Zajączkowskim czy Gustawem Herlingiem-Grudzińskim.
Z Londynu w 1952r. wyjechał do Monachium, gdzie rozpoczął współpracę z Radiem Wolna Europa, z którym był związany do 1972r.
W okresie 1974-1975 pełnił funkcję prezesa Związku Pisarzy Polskich na Obczyżnie.
Podpisał list pisarzy polskich na Obczyżnie solidaryzujących się z sygnatariuszami protestów przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Laureat nagrody Związku Polskich Pisarzy na Obczyznie- 1979r.
Na emigracji pisał w wielu pismach: „Wiadomości”, „Kultura”, „Oficyna Poetów”, „Na Antenie”, „Kontynenty-Nowy Merkuriusz”,”Gwiazda Polarna”.
Wydawca pierwodruku cyklu wierszy Norwida „Vade-mecum”, współwydawca jego „Pism politycznych i filozoficznych:.
Ważne dzieło – „Dzień Dominika”-premiera w 1955r.-Londyński Warsztat Teatralny.
W ostatnich latach życia ciężko chorował- schorzenia po kontuzjach wojennych, reumatyzm, udar mózgu.Zmarł w szpitalu 8 września 1982r.
W Lodzi – symboliczna tablica przy grobie rodzinnym na Starym Cmentarzu.
|
POSIADANE ODZNACZENIA |
|
MIEJSCE ZAMIESZKANIA PO WOJNIE |
|
INNE INFORMACJE (NP DOTYCZĄCE RODZINY, ITP) |
Rodzina mieszkająca w Polsce utrzymywała z nim kontakt w tajemnicy.
P.Kazimierz wysyłał do nich listy, do swojej siostrzenicy Krystyny Komisarskiej-Borowskiej.Podpisywał się Andrzej Wąsowski.
Pierwsze spotkanie z siostrzenicą 5 marca 1968r. w Brukseli.
|
ŹRÓDŁO DANYCH BIOGRAFICZNYCH |
Powstańcze biogramy- Kazimierz Sowiński
Sowiński Kazimierz -WIEM, darmowa encyklopedia 2016r.
Prezesi poprzednich kadencji Związku Pisarzy Polskich na Obczyznie- 2016
A.A.Gwozdziński ‚Lodzianie wielcy, a zapomniani”- „Kronika Miasta Lodzi” 3/2015
Zołnierze Wojska Polskiego na emigracji w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej
|
SKANY / FOTOGRAFIE |
|
OPIS ZAŁĄCZONYCH MATERIAŁÓW |
|