| ŻYCIE PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ |
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej.
1 sierpnia awansował na stopień podporucznika rezerwy artylerii.Macierzysty oddział – pułk artylerii polowej nr 13.
W grudniu 1918r. wstąpił do Wojska Polskiego z przydziałem do 1 pułku artylerii polowej na stanowisku oficera baterii.
W styczniu 1919r. został przeniesiony do Departamentu VI Artyleryjskiego Min.Spraw Wojskowych na stanowisko referenta Referatu Wyszkolenia.
W latach 1921-1923 był słuchaczem Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojskowej w Warszawie.Równocześnie pozostawał oficerem nadetatowym 1 dywizjonu artylerii konnej.
Od października 1923r., po ukończeniu Kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, przydzielony został do Oddz.III Sztabu Generalnego.
We wrześniu 1926r. po ukończeniu 4-miesięcznego kursu dowódców dywizjonów w Szkole Strzelania Artylerii w Toruniu, wyznaczony został na stanowisko dowódcy dywizjonu w 4 pułku artylerii polowej w Inowrocławiu.
W listopadzie 1927r. został przeniesiony do garnizonu Jarosław, gdzie był szefem sztabu 24 Dywizji Piechoty.
W styczniu 1930r.powrócił do Oddziału III Sztabu Głównego.
W październiku 1931r. został przeniesiony ze składu osobowego II zastępcy szefa Sztabu Głównego do dyspozycji szefa Biura Personalnego Min.Spraw Wojskowych z zachowaniem dotychczasowego dodatku służbowego.
W marcu 1932r. został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy 17 pułku artylerii lekkiej w Gnieżnie.
W maju 1934r. został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie, na stanowisku wykładowcy artylerii.
Od sierpnia 1935r. do września 1939r. – oficer do zleceń szefa Sztabu
Głównego i zastępcą kierownika Sekretariatu Komitetu Obrony Rzeczypospolitej.
|
| LOSY W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (PRZED WSTĄPIENIEM DO ARMII ANDERSA) |
W kampanii wrześniowej w Sztabie Naczelnego Wodza.
|
| PRZEBIEG SŁUŻBY W ARMII ANDERSA |
Od maja 1941r. do maja 1942r. w Palestynie, na stanowisku szefa sztabu Ośrodka Zapasowego Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich.Następnie dowodził 10 pułkiem artylerii ciężkiej.
W grudniu 1943r. został wyznaczony na stanowisko dowódcy artylerii 5 Kresowej Dywizji Piechoty.
Walczzył w kampanii włosskiej 1944-1945.
W kwietniu 1945r. został przeniesiony do Wielkiej Brytanii i objął stanowisko szefa sztabu I Korpusu Polskiego.Pracami sztabu kierował do września 1946r.Po demobilizacji Polskich Sił Zbrojnych osiedlił się w Republice Południowej Afryki.
1 stycznia 1964r. awansowany na stopień generała brygady.
|
| LOSY POWOJENNE |
Osiedlił się w Republice Południowej Afryki
|
| POSIADANE ODZNACZENIA |
Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 87
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8756
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski /11.11.1936/
Krzyż Walecznych
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
|
| MIEJSCE ZAMIESZKANIA PO WOJNIE |
| Republika Południowej Afryki |
| INNE INFORMACJE (NP DOTYCZĄCE RODZINY, ITP) |
|
| ŹRÓDŁO DANYCH BIOGRAFICZNYCH |
M.Szczurowski – „Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej”.Toruń -Wydawnictwo Adam Marszałek 2001
Tadeusz Kryska-Karski.St.Zurakowski – „Generałowwie Polski niepodległej”-Warszawa Editions Spotkania 1991
|
| SKANY / FOTOGRAFIE |
|
| OPIS ZAŁĄCZONYCH MATERIAŁÓW |
|
