SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Żołnierzy 2 Korpusu Polskiego



Drukuj
http://indeks2kp.pl/wp-content/uploads/2020/08/nopic.jpg

Leon Strzelecki


11 kwietnia 1895r. – 7 września 1968r.
IMIĘ: Leon
NAZWISKO: Strzelecki
IMIĘ OJCA: Kazimierz Władysław
IMIĘ MATKI: Aleksandra Monika
NAZWISKO RODOWE MATKI: Czarnowska
DATA URODZENIA: 11 kwietnia 1895r.
MIEJSCE URODZENIA: Piotrków Trybunalski
DATA ŚMIERCI: 7 września 1968r.
MIEJSCE ŚMIERCI: Londyn
MIEJSCE POCHÓWKU: Londyn – Cmentarz Ealing
ŻYCIE PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ

Ukończył Gimnazjum Rządowe w Piotrkowie, skąd po strajku w 1905r. przeniósł się do polskiego gimnazjum Jacobsona, które ukończył w 1913r.Maturę zdał eksternistycznie w 1914r.w Rosji.
W 1911r. -współzałożyciel w Piotrkowie tajnej I Drużyny Skautowej im.C.Godebskiego.Nastepnie działał w Organizacji Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie” i Polskich Drużynach Strzeleckich.
W lipcu 1914r. – Kraków, skąd 15 lipca został skierowany na kurs instruktorów drużyn strzeleckich w Nowym Sączu.
2 siernia 1914r. po ogłoszeniu mobilizacji członków Związku Strzeleckiego.Wraz z innymi kursantami powraca do Krakowa, gdzie zasila szeregi tworzących się Legionów Polskich.Służył w nich przez 3 lata.Awansował na stopień podporucznika kawalerii.
Kryzys przysięgowy – lipiec 1917r.- zostaje zwolniony z Legionów Polskich, a nastepnie 27 lipca internowany przez Niemców w obozie w Beniaminowie.W tym obozie przebywał do 1 kwietnia 1918r.
W maju 1918r. wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych, a w listopadzie do Wojska Polskiego.
W okresie II Rzeczypospolitej służył na stanowisku dowódcy 3 szwadronu, szwadronu zapasowego i szwadronu technicznego 5 Pułku Ułanów Zasławskich /1918-1921/, z którym w latach 1919-1921 brał m.in.udział w wojnie polsko-bolszewickiej.
W latach 1921-1926 – dowódca dywizjonu i kwatermistrz 1 Pułku Szwoleżerów im.J.Piłsudskiego,
dyrektorem nauk Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu./1928-1930/.
W latach 1930-1934/- dowódca 1 Pułku Ułanów Krechowieckich im.płk B.Mościckiego w Augustowie
W latach 1934-1939- oficer d/s zleceń i szef Biura Insekcji Głównego Inspektoratu Sił Zbrojnych.
W końcu lipca 1939r. – dowódca Podlaskiej Brygady Kawalerii.
27.06.1920r. – rotmistrz.31.03.1924r. – major.23.01.1928r. – ppłk.10.12.1931r. – pułkownik
W latach 1926-1928 – Kurs Normalny w Wyższej Szkole Wojsskowej w Warszawie, gdzie uzyskał dyplom naukowy oficera Sztabu Generalnego.

LOSY W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (PRZED WSTĄPIENIEM DO ARMII ANDERSA)

W kampanii wrześniowej 1939r. był dowódcą Podolskiej Brygady Kawalerii w składzie Armii „Poznań”, nastepnie Armii „Warszawa”.Brał udział w bitwie nad Bzurą, w walkach odwrotowych w Puszczy Kampinowskiej, obronie Warszawy, gdzie od 23 września pełnił funkcję zastępcy dowódcy Zbiorczej Brygady Kawalerii gen.R.Abrahama.
Po kapitulacji dostał się do niewoli niemieckiej, m.in.do Oflagu VI B Dossel.

PRZEBIEG SŁUŻBY W ARMII ANDERSA

W maju 1945r. po zwolnieniu z obozu dotarł do Włoch, do 2 Korpusu Polskiego.
Od 4 stycznia 1946r. – dowódca 1 Pułku Ułanów Krechowieckich / pancernego/ w Osimo.
11 czerwca 1946r. ewakuowany drogą morską z Neapolu do Liverpoolu, gdzie 6 sierpnia objął dowództwo całości pułku, a nast,epnie w sierpniu 1947r. przeprowadził jego demobilizację.

LOSY POWOJENNE

Zamieszkał w Londynie, gdzie pracował do 1965r.
Brał aktywny udział w pracach społecznych.V-prezes zarządu Instytutu im.J.Piłsudskiego, Koła Beliniaków i Krechowiaków.
1 stycznia 1964r. awansowany przez gen.W.Andersa na stopień generała brygady.
Zmarł 7 wrzesnia 1968r. w Londynie.Pochowany na Cmentarzu South Ealing.

POSIADANE ODZNACZENIA

Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari kl.V
Order „Polonia Restituta” kl.4
Krzyż Niepodległości, Krzyż Walecznych- 4 -krotnie, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych /12.05.1936/,Komandor Orderu Krzyża Or ła/Estonia 1937/,Krzyż Oficerski Orderu św.Sawy / Jugosławia 24.06.1929/,Oficer Legii Honorowej /Francja -1936/.

MIEJSCE ZAMIESZKANIA PO WOJNIE
Wielka Brytania – Londyn
INNE INFORMACJE (NP DOTYCZĄCE RODZINY, ITP)

T.Kryska-Karski, St.Żurakowski – „Generałowie Polski niepodległej” Warszawa 1991
Cezary Leżański.Lesław Kukawski – „O kawalerii polskiej XX wieku”- Zakład Narodowy „Ossolińskich” 1991

ŹRÓDŁO DANYCH BIOGRAFICZNYCH
SKANY / FOTOGRAFIE
OPIS ZAŁĄCZONYCH MATERIAŁÓW