SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

W dniach 4-22 listopada 1918r. walczył w obronie Lwowa.
Ukończył 5kl.szkołę powszechną, a potem uczęszczał do Szkoły Realnej w klasie matematyczno-przyrodniczej.
Po powołaniu ojca do służby CK Armii – I wojna światowa, zmuszony został do przerwania nauki i jako najstarszy z dzieci pomagał matce utrzymać dom i rodzinę.Pracował w piekarni,potem jako palacz w parowozowni kolejowej.
W czasie wojny z Bolszewikami 1920r. walczył w szeregach 5 Dyw.Piechoty.? Toporow,Jampol aż do Zbaraża/.Ranny.
W latach 1923-1925 – słuchacz Oficerskiej Szkoły dla Podoficerów w Bydgoszczy.W tej szkole zdał również egzamin maturalny.
Został wcielony do 55 Poznańskiego Pułku Piechoty w Krotoszynie.
Awansował do stopnia porucznika – 1927r.Został przeniesiony do Garnizonu w Lesznie.
Awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935r. i 186 lokatą w korpusie oficerów piechoty.
W przeddzień wybuchu II wojny światowej – objął obowiązki oficera mobilizacyjnego pułku z przydziałem do Ośrodka Zapasowego 14 Dyw.Piechoty.Miejsce postoju-Kutno.

W kampanii wrześniowej 1939r. – walczył w stopniu kapitana w 39 Dyw.Piechoty. 6 września – batalion Lowicz- rozkaz marszu na Warszawę, Sulejówek
aż dotarł do Mińska Mazowieckiego.
15 września batalion został zbombardowany, zaatakowany w czasie postoju w lesie.
Po kapitulacji oddziału, w Biłgoraju, w cywilnym ubraniu przedostał się do Lwowa.
Bronił Dworca kolejowego, gdzie wcześniej pracował, a potem w ramach IV odcinka obrony „Dworzec Główny”.
Aresztowany przez Sowietów przy próbie nielegalnego przekroczenia granicy.Lagier w Tomsku .

1941r.-Tockoje – Armia Polska w ZSRR.Buzułuk.- 6 Lwowska Dyw.Piechoty.
Od kwietnia 1942r. – zastępca dowódcy 6 dywizjonu rozpoznawczego „Dzieci Lwowskich”.
od października 1942r. -dowódca kompanii dowodzenia 6 baonu czołgów „Dzieci Lwowskich”,
przemianowanego 1.077.1943r. na 6 pułk pancerny „Dzieci Lwowskich”
W marcu 1944r. awansowany do stopnia majora.
18 maja 1944r. został przeniesiony do 4 pułku pancernego „Skorpion”, na stanowisko dowódcy pułku.Od 24 maja 1944r. pełnił obowiązki dowódcy 6 pułku pancernego „Dzieci Lwowskich” aż do jego rozformowania w marcu 1947r.
W sierpniu 1944r. awansował na stopień podpułkownika.
Przeszedł całą kampanię włoską – pod Loreto,Anconą, w Apeninie Emiliańskim, na Linii Gotów i pod Bolonią.
Dowodził pod Piedimonte i San Germano-24 maja 1944r.
Rok w Toskanii z 2 Korpusem Polskim, skąd przedostał się do Wielkiej Brytanii-Bibiena.

Bibiena -Wielka Bretania- ciężka choroba i rekonwalescencja.Podejmuje decyzję o powrocie do kraju.
Początkowo udał się na Sląsk, gdzie odnaleźli Go bracia.
W latach 1948-49 pracował w Centrali Zaopatrzenia Materiałowego Przemysłu Węglowego w Katowicach.
W 1949r.-Leszno, zamieszkał przy ul.Lipowej.
15.10.1949r. – 30.10.1950r.- pracował w Centrali Zbytu Węgla, Oddział Poznań, jako kierownik składu węgla nr 67 w Lesznie.Kolejna praca w Spółdzielni Inwalidów założonej przez byłych oficerów 55 Poznańskiego Pułku Piechoty.
Spółdzielnia ta przez wiele lat znana jako SI „Kopernik>Tam pracował do śmierci na stanowisku kierownika technicznego.
Inwigilowany przez SB, szykanowany.
Pozostawił rękopisy wspomnień.

Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 96
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 10183
Krzyż Walecznych – 3 krotnie / po raz pierwszy w 1922/
Medal Niepodległości / 1932/
Srebrny Krzyż Zasługi / 1933 i 1938/
Odznaka Pamiątkowa IV Odcinka Obrony Lwowa
Krzyż Obrony Lwowa
Krzyż Monte Cassino nr 30359
Odznaka za Rany z Dwoma Gwiazdami
Distinquished Service Order

żona – Bronisława
miał trzech braci /Józef,Leon i…/ oraz siostrę Kazimierę.

Waldemar Handke – „Semper Fidelis.Dzieje Pułku 6 Pancernego „Dzieci Lwowskich”.Leszno 2018
Polacy- uczestnicy kampanii włoskiej 1943-1945
Uczestnicy bitwy o Lwów
Odznaczeni Krzyżem Złotym Orderu Wojennego Virtuti Militari