SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Żołnierzy 2 Korpusu Polskiego



Drukuj
http://indeks2kp.pl/wp-content/uploads/2020/08/nopic.jpg

Teodora Dąbińska (Dembińska)-Grudzińska


15/12/1921 – 2010
IMIĘ: Teodora
NAZWISKO: Dąbińska (Dembińska)-Grudzińska
IMIĘ OJCA:
IMIĘ MATKI:
NAZWISKO RODOWE MATKI:
DATA URODZENIA: 15/12/1921
MIEJSCE URODZENIA: Wołpa (pow. Grodno, woj. białostockie)
DATA ŚMIERCI: 2010
MIEJSCE ŚMIERCI:
MIEJSCE POCHÓWKU:
ŻYCIE PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ

W 1937r. wyszła za mąż za Ryszarda Dembińskiego.

LOSY W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (PRZED WSTĄPIENIEM DO ARMII ANDERSA)

Na początku lutego 1940r. aresztowano męża, a potem została aresztowana ona z rodziną – córka Czesława / 1 rok/,teściowa Amelia, szwagierka Filomena i szwagier Jarosław.Wszyscy zostali deportowani do spiecpasiołka Małyje Izby w Obwodzie Archangielskim- 28.02.1940r.Teodora pracowała przy wyrębie tajgi.
Następnie została przeniesiona z rodzziną do spiecpasiołka Malinowka, skierowana do budowy torów kolejowych.
Ciężkich warunków nie przetrwała córeczka i szwagier.Umarli po roku pobytu na Syberii.

PRZEBIEG SŁUŻBY W ARMII ANDERSA

Po podpisaniu układu Sikorski-Majski – koleją, w towarowych wagonach dotar ła do Jungi Jul w okolicach Taszkientu do jednego z punktów zbornych formującej się Polsskiej Armii w ZSRR.
Tam odnalazła teściową i szwagierkę.
Jako cywil została ewakuowana przez Morze Kaspijskie do irańskiego Pahlavi.W Iranie zmarły Amelia i Filomena.
W Pahlavi zgłosiła się do PSK i z innymi ochotniczkami trafiła do obozu szkoleniowego pod Teheranem, do 102 Kompanii Szkolnej.Specjalność szkolenia – kierowca „drajwerka”.Szkolona w Ośrodku Zapasowym PSK w Palestynie – Rehovoth i Gedera.14 marca zakończono kurs i wręczono prawa jazdy i czarne berety.Musiała prowadzić samodzielnie samochody ciężarowe z baz w Egipcie.
W marcu 1944r. została przeniesiona do Quassarin.Obsługiwała polskie i angielskie składnice w Tel el Kebir w Egipcie.Pracowała tam do października 1944r.
Przetransportowana do Włoch-działania liniowe 2 Korpusu Polskiego.Nasilenie zajęć – listopad – grudzień 1944r.
W 1945r. powtórnie wyszła zaa mąż za Ryszarda Grudzińskiego, żołnierza 2 Korpusu .
W Trani urodzziła córkę.Zatrzymała się z córką w Tymczasowym Domu Matki.

LOSY POWOJENNE

Po ewakuacji do Wielkiej Brytanii, w grudniu 1946r. rozwiązano PSK.Nastąpła demobilizacja.
W 1947r. powróciła do Polski do Braniewa.Zamieszzkała z bliskimi u rodziny męża.
W 1946r. urodził się ssyn Ireneusz Romuald.
W 1949r. w Warszawie zmarł mąż Ryszard.
Samotnie wychowywała dwójkę dzieci.
W 1998r. z jej inicjatywy rondo u zbiegu Elbląskiej,Sikorskiego, Moniuszki i Świętojańskiej w Braniewie otrzymało imię ge.W.Andersa.

POSIADANE ODZNACZENIA
MIEJSCE ZAMIESZKANIA PO WOJNIE
Polska Braniewo
INNE INFORMACJE (NP DOTYCZĄCE RODZINY, ITP)
ŹRÓDŁO DANYCH BIOGRAFICZNYCH

„Wołpa – Syberia-Braniewo”- Gazeta Olsztyńska 31.08.2014
„Zapomniane dziewczęta” – Bronisławea Sanejko-Kwaśnicka- Wyd.”Wspól nota Polska Oddział Lubelski” – 1995

SKANY / FOTOGRAFIE
OPIS ZAŁĄCZONYCH MATERIAŁÓW