SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Żołnierzy 2 Korpusu Polskiego



Drukuj
http://indeks2kp.pl/wp-content/uploads/2020/08/nopic.jpg

Henryk Tadeusz Piątkowski


11 lipca 1902r. – 1 kwietnia 1969r.
IMIĘ: Henryk Tadeusz
NAZWISKO: Piątkowski
IMIĘ OJCA: Władysław
IMIĘ MATKI: Kamila
NAZWISKO RODOWE MATKI: Marmirolli
DATA URODZENIA: 11 lipca 1902r.
MIEJSCE URODZENIA: Brzezinka
DATA ŚMIERCI: 1 kwietnia 1969r.
MIEJSCE ŚMIERCI: Penlej-Walia.
MIEJSCE POCHÓWKU: Londyn -South Ealing
ŻYCIE PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ

C.K.Gimnazjum VIII we Lwowie.W 1917r. wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej /POW/.
W listopadzie 1918r. walczył w obronie Lwowa jako szef kompanii sztabowej.
Od stycznia 1919r. – 5 Pułk Piechoty Legionów, Brygada Strzelców Lwowskich.
Od 1 czerwca 1919r. – porucznik
Uprawiał lekkoatletykę.Mistrz Polski w sztafecie 4x100m -w 1925r. ,v-ce mistrz w biegu na 110 m p/płotki i w sztafecie 4x100m – 1924r.
Brązowy medalista w biegu na 100m – 1924 i w 1923 na 200m.
Dwukrotnie rekordy Polski w biegu na 200m p/płotki z czasem 29,4 sek./ Warszawa 30.09.1923r./,sztafeta 4x100m wynik – 45.45 / 12.09.1925r. Warszawa/.Zawodnik Polonii Warszawa.
Phorążych Piechoty opowiedział się po stronie wojsk rządowych.Oddział pod jego dowództwem obsadził Most Poniatowskiego.
Od września 1927r. do września 1930r. – dowódca plutonu i kompanii w 1 bat.Strzelców w Chojnicach.
1 stycznia awansował na stopień kapitana.
Od października 1930r. do października 1932r. – słuchacz Wyższej Szkoły Wojskowej w Warszawie.
I oficer sztabu w dowództwie 1 Dyw.Piechoty Legionów w Wilnie – do 04.1934r. oraz w dowództwie 7 Dyw.Piechoty w Częstochowie – do maja 1935r.
Do stycznia 1936r. -dowódca kompanii 27 pułku piechoty w Częstochowie.
Od stycznia 1936r. – oficer do zleceń w Sztabie Głównym Wojska Polskiego.
Z dniem 19 marca 1937r. major ze starszeństwem i 131 lokatą w korpusie oficerów piechoty.

LOSY W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (PRZED WSTĄPIENIEM DO ARMII ANDERSA)

Po kampanii wrześniowej 1939r. przedostał się do Rumunii, gdzie został internowany.Po ucieczce działał w Stambule.

PRZEBIEG SŁUŻBY W ARMII ANDERSA

Od lutego 1940r. – dowództwo Sam.Brygady Strzelców Karpackich.
W październiku 1942r. do sierpnia 1943r. był jej szefem sztabu.
Od maja 1943r. – podpułkownik dyplomowany.Do maja 1944r.-szef sztabu 3 Dyw.Strzelców Karpackich.Brał udział w bitwie o Monte Cassino.
Od czerwca do listopada 1944r. dowodził 5 Wileńską Brygadą Piechoty m.in.w bitwie o Anconę.
Wrzesień 1944r. – pułkownik dyplomowany.
Od listopada 1944r. do września 1946r. – I-szy zastępca Szefa Sztabu Naczelnego Wodza.
Polski Korpus Przysposobienia i Rozmieszczenia.

LOSY POWOJENNE

członek Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie.
Naczelny Wódz gen.W.Anders 1 stycznia 1964r. awansował go na generała brygady.

POSIADANE ODZNACZENIA

Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 75
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8609
Krzyż Walecznych
Złoty Krzyż Zasługi
Medal Niepodległości – 2.08.1931
Srebrny Krzyż Zasługi -19.03.1935r.

MIEJSCE ZAMIESZKANIA PO WOJNIE
Wielka Brytania
INNE INFORMACJE (NP DOTYCZĄCE RODZINY, ITP)
ŹRÓDŁO DANYCH BIOGRAFICZNYCH

Janusz Wasko.Andrzej Socha – „Atleties National Records Evolution 1912-2006” -Zamość-Sandomierz 2007
Ryszard Rybka.Kamil Stepan- „Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939” – Kraków Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego 2004
H.Kosk „Generalicja Polska” t.2 Oficyna Wydawnicza „Ajaks|” 2001
T.Kraska-Karski .St.Zurakowski -„Generałowie Polski niepodległej” Editions Spotkania 1991

SKANY / FOTOGRAFIE
OPIS ZAŁĄCZONYCH MATERIAŁÓW