ŻYCIE PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ |
Powołanu=y do Armii Imperium Rosyjskiego w 1914r.Ukończył Oficerską Szkołę Piechoty i walczył na frontach I wojny światowej jako dowódca kompanii w stopniu kapitana.
Od listopada 1918r. w Wojsku Polskim.W okresie od listopada 1918r. do 1920r. pełnił funkcję dowodcy I Ochotniczego Warszawskiego Baonu Odsieczy Lwowa.
W wojnie polsko-bolszewickiej – dowódca 19 pułku piechoty.Od 1920r.-dowódca batalionu, w 1921r. – dowódca Grupy Wawelberga w III powstaniu śląskim.
3 maja 1922r. zwerydfikowany na stopień majora ze sstarszeństwem zz dniem 1 czerwca 1919r. i 379 lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 19 pułk piechoty.
10 lipca 1922r. -dowódca batalionu w 19 pułku piechoty.
W latach 1923-1925 – dowódca I batalionu w 19 pułku piechoty.
1 grudnias 1924r.awansuje na stopień podpułkownika ze sstarszeństwem od 15.08.1924r. i 101 lokatą w korpusie oficerów piechoty.
11 marca 1926r. – oficer sztabowy przysposobienia wojskowego w dowództwie 5 Dyw.Piechoty we Lwowie.
5 maja 1927r. zostaje przeniesiony do 19 pułku piechoty na stanowisko zastępcy dowódcy pułku.
23 sierpnia 1929r. zosstaje zwolniony z zajmowanego stanowiska i skierowany na 3-miesięczny kurs w innych rodzajach broni, a następnie na 2-miesięczny Kurs Próbny przy Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie.Powołany na 2-letni Kurs 1929-1931 Wyższej Szkoły Wojennej.Kursu nie ukończył, ponieważ już w styczniu 1930r. został dowódcą 57 pułku piechoty w Poznaniu.
W grudniu 1931r. awansuje na stopień pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932r. i 10 lokatą w korpusie oficerów piechoty.
Od 9 listopada 1934r. do 15 listopada 1938r. pełni funkcję Komendanta Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej-Komorowie.
W listopadzie 1938r. zostaje dowódcą piechoty dywizyjnej 5 Dyw.Piechoty we Lwowie.
Pod koniec sierpnia 1939r. zgodnie z przydziałem mobilizacyjnym przybył do Lowicza i objął dowództwo formującej się rezerwowej 44 Dyw.Piechoty.
|
LOSY W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (PRZED WSTĄPIENIEM DO ARMII ANDERSA) |
W kampanii wrześniowej walczy jako dowódca odcinka „Saska Kępa -Grochów” w obronie Warszawy.
Po kapitulacji załogi stolicy do 1945r. przebywał w niewoli niemieckiej.
|
PRZEBIEG SŁUŻBY W ARMII ANDERSA |
Po uwolnieniu z niewoli został III zastępcą dowódcy 3 Dyw.Strzelców Karpackich we Włoszech i Wielkiej Brytanii.
|
LOSY POWOJENNE |
Po demobilizacji osiadł w Wielkiej Brytanii.
Naczelny Wódz gen.Anders w dniu 1 stycznia 1964r. awansował go na stopień generała brygady w korpusie generałów.
|
POSIADANE ODZNACZENIA |
Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 1980 /19.02.1922/
Krzyż Niepodległości /4.11.1933/
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski /11.11.1936/
Krzyż Walecznych -4krotnie
Złoty Krzyż Zasługi
|
MIEJSCE ZAMIESZKANIA PO WOJNIE |
Wielka Brytania |
INNE INFORMACJE (NP DOTYCZĄCE RODZINY, ITP) |
|
ŹRÓDŁO DANYCH BIOGRAFICZNYCH |
T.Kryska-Karski i St.Zurakowski- „Generałowie Polski niepodległej” Editions Spotkania 1991
M.Bielski „Grupa Operacyjna Pruszków” Warszawa, Wyd.Bellona 1991
Henryk P.Kosk ‚Generalicja polska.popularny słownik biograficzny” t.2 – Oficyna Wydawnicza „Ajaks|”
– 2001
|
SKANY / FOTOGRAFIE |
|
OPIS ZAŁĄCZONYCH MATERIAŁÓW |
|