SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

W szkole średniej był członkiem „Sokoła”.W czerwcu 1914r.uzyskał maturę, a w sierpniu 1914r. wstąpił do Legionu Wschodniego we Lwowie.
Po rozwiązaniu Legionów powrócił do rodzinnego Wojnicza, a następnie wyjechał do Krakowa i dalej do wujostwa mieszkających w Zakopanem.
U wujostwa poznał mjr Mieczysława Neugebauera ps.”Norwiw”.Spotanie to było impulsem do wstąpienia w szzeregi I Brygady Wojska Polskiego.
W czasie I wojny światowej walczył jak żołnierz II batalionu 5 pułku piechoty Legionów Polskich m.in.w bitwie pod Lowczówkiem i pod Kostuichnówką., 5 lipca 1916r. w trakcie ktorej został ranny.
W lipcu 1917r. po kryzysie przysięgowym został wcielony do cesarskiej i królewskiej armii i skierowany na front włoski.
W listopadzie 1918r. został przyjęty do Wojska Polskiego.Jako żołnierz krakowskiego batalionu Legii Akademicckiej, a następnie członek załogi pociągu pancernego „Smok”.Walczył na wojnie z Ukraińcami.
W 1919r. został przydzielony do 6 pułku piechoty Legionów.W jego szeregach walczył na wojnie z bolszewikami.Pełnił również służbę w oddziale I sztabu 2 Armii.
21 grudnia 1920r. został mianowany z dniem 1 kwietnia 1920r. porucznikiem piechoty w grupie byłych oficerów Legionów Polskich.
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w służbie zawodowej.W dalszym ciągu pełnił służbę w 6 pułku piechoty Legionów w garnizonie Wilno m.in. na stanowisku adiutanta.
W 1924r. został przeniesiony do 39 pułku piechoty Strzelców Lwowskich w Jarosławiu na stanowisko dowódcy kompanii ciężkich karabinów maszynowych.
1 grudnia 1924r. został mianowany kapitanem ze starszeństwem z dniem 15.08.1924r. i 199 lokatą w korpusie oficerów piechoty.
2 listopada 1927r. rozpoczął naukę na Kursie Normalnym Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie.Po ukończeniu I roku , 25 października 1928r. został skierowany do Francji, gdzie kontynuował studia w tamtejszej szkole wojennej.
W 1930r., po powrocie do kraju został przydzielony do Oddziału III Sztabu Głównego w Warszawie.
26 stycznia 1934r. został przeniesiony do 17 pułku piechoty w Rzeszowie.
4 lutego 1934r. – major ze staarszeństwem z dnia 1.01.1934r. i 8 lokatą w korpusie oficerów piechoty.W tym samym roku wyznaczony na stanowisko dowódcy batalionu w 17 pułku piechoty.
Na początku 1936r. zastąpił mjr Cezarego Niewęgłowskiego na stanowisku zastępcy attache wojsk, morskiego i lotniczego przy Ambasadzie RP w Paryżu.
Podpułkownik ze starszeństwem z dniem 19.03.1939r. i 82 lokatą w korpusie oficerów piechoty.

Od 13 listopada 1939r. do 6 kwietnia 1940r. przebywał w obozie Coetquidan w Bretanii, dowodził pułiem piechoty.
W czasie kampanii francuskiej maj-czerwiec 1940r. był szefem sztabu 4 Dywizji Piechoty.
W czerwcu 1940r. razem z dywizją ewakuował się do Wielkiej Brytanii.Tam od lipca 1940r. pełnił służbę na stanowisku szefa sztabu 2 Brygady Strzelców, która nieformalnie używała nazwy 10 Brygada Kawalerii Pancernej.
5 października 1940r. został przeniesiony do 3 Brrygady Kadrowej Strzelców na równorzędne stanowisko.
W listopadzie 1941r.po rozformowaniu 3 BKS, został wyznaczony na stanowisko oficera taktycznego I Oficerskiego Batalionu Szkolnego.
W 1942r. został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w charakterze wykładowcy taktyki.

W listopadzzie 1944r. został przeniesiony ze Szkocji do Włoch, gdzie objął dowództwo 3 Brygady Strzelców Karpackich.
Pułkownik ze staarszeństwem z dniem 1 .01.1945r. w Korpusie oficerów piehoty.
Na czele 3 BSK walczył w bitwie o Bolonię.

Prezydent RP na Uchodźtwie A.Zaleski mianował go generałem brygady., ze sstarszeństwem z dniem 11.11.1964r. w korpusie generałów.
Zgodnie z ostatnią wolą generała, jego prochy zostały sprowadzone przez syna Krzysztofa / żołnierza 1 Dyw.Pancernej/ do Polski i pochowane 24.04.1985r. na cmentarzu Legionistów Polskich w Lowczówku.
18.06.1995r. na ścianie tzw.Domu Pańskiego w Wojniczu przu ul.Jagiellońskiej odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą w/w.
Był autorem kilku książek traktujących o wojskowości wydanych w Londynie.

Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 11626
Krzyż Niepoddległości – 13.04.1931
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski-3.05.1958r. ” Za pracę na stanowisku zastępcy szefa Sztabu Głównego PSZ”
Krzyż Walecznych – dwukrotnie
Krzyż Zasługi Wojskowej II kl.- Hiszpania 1934
Order Krzyża Orła IV.kl.-Estonia 1934
Oficer Orderu Trzech Gwuazd – Lotwa 1934

Krzyż Walecznych – dwukrotnie
Krzyż Zasługi Wojskowej II kl.-Hiszpania – 1934
Order Krzyża Orła IV.kl – Estonia-1934
Oficer Orderu Trzech Gwiazd – Lotwa 1934

Generałowie i admirałowie II Rzeczypospolitej
Władysław Bartosz- Generał brygady Gustaw Lowczowski / w 95 rocznicę urodzin/ – „Polska Zbrojna” Warszawa, 1992
Józef Smoliński – ” 1 Puł Grenadierów Warszawy” Oficyna Wydawnicza Ajaks – Pruszków 1995