SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Kiedy Irena Baranowska-Ehrlich miała 3 lata rodzice z Mazowsza przenieśli się na Wileńszczyznę. W związku z pracą ojca zmieniali miejsce pobytu: Podbrodzie, Święciany, Bezdany. Ojciec zmarł w 1939 r.
W tym samym roku zdała maturę w Wilnie. Jesienią rozpoczęła pracę w szkole powszechnej.

13 kwietnia 1940 r. deportowana przez Sowietów wraz z mamą, czterema siostrami i bratem odbyła podróż w bydlęcych wagonach przez dwa tygodnie, aż dotarli do Kazachstanu -Bułujewo, niedaleko Swierdłowska. Przydzielono ją do kołchozu w Oktiabrsku. Pracowała przy czyszczeniu rowów, później przy uprawie warzyw dla dzieci z ochronki. Przeniesiona do Akmolińska, pracowała przy budowie linii kolejowej.

Po ogłoszeniu tzw. „amnestii” wstąpiła jako ochotniczka w Buzułuku do Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR dowodzonych przez gen. Andersa. Następnie została wraz z oddziałami polskimi w roku 1942 ewakuowana poprzez Krasnowodzk na Bliski Wschód do Iranu, a następnie Iraku. Pracowała w sztabie polskiego wojska. Kolejne miejsca stacjonowania wraz z oddziałami polskimi to Bagdad, a następnie Egipt, gdzie pracowała w szpitalu na Izbie Przyjęć. Po przewiezieniu do Włoch pracowała w czasie kampanii włoskiej 2 Korpusu w polskich szpitalach wojennych – Ankona, Rimini. W Ankonie poznała swojego przyszłego męża dr Seweryna Krzysztofa Ehrlicha, który namówił ją do ukończenia kursu pielęgniarskiego i odtąd pracowała w zawodzie. Ślub zawarli w kaplicy szpitalnej w Ankonie w dniu 25.11.1945 r. W 1946 r. wraz z 6 Polskim Szpitalem Wojennym została przeniesiona do Wielkiej Brytanii.

W Wielkiej Brytanii połączyła się z mężem, który po ich ślubie pracował w innych szpitalach jako lekarz. Razem z mężem podjęli decyzję o emigracji do Kanady. Zamieszkali w North Battleford (Saskachetwan). Oboje nostryfikowali w Kanadzie swe dyplomy. Mąż pracował w szpitalu psychiatrycznym w North Battleford. Następnie przenieśli się do Winnipeg (Manitoba). Irena Erhlich była członkiem Stowarzyszenia Polskich Kombatantów.

Pierwsza córka urodziła się w Wielkiej Brytanii. Dwie kolejne – Jolanta i Ewelina urodzone w North Battleford w Kanadzie.
Mąż dr Seweryn Krzysztof Ehrlich (1907-1968) również był żołnierzem 2 Korpusu.

„Przez boje, przez znoje, przez trud : kombatanckie losy” oprac. Kazimierz Patalas, Stowarzyszenie Polskich Kombatantów w Kanadzie, Koło nr 13 w Winnipegu, 1996 r./ „Providence watching. Journeys from Wartorn Poland to the Canadian Prairies” edited by Kazimierz Patalas, University of Manitoba Press, 2003; Polish Exiles of WW2 Inc. www.polishexilesofww2.org; findagrave.com