SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

W szkole średniej był członkiem „Sokoła”.W czerwcu 1914r. uzyskał maturę, a w sierpniu 1914r.wstąpił do Legionu Wschodniego we Lwowie.
Po rozwiązaniu Legionu powrócił do rodzinnego Wojnicza, a następnie wyjechał do Krakowa i w końcu do wujostwa mieszkających w Zakopanem.
U wujostwa poznał mjr Mieczysława Neugebauera ps.”Norwid”.Spotkanie to było impulsem do wstąpienia w szeregi I Brygady Wojska Polskiego.
W czasie I wojny światowej walczył jako żołnierz II batalionu 5 pułku piechoty Legionów Polskich m.in. w bitwie pod Lowczówkiem i pod Kostuichnówką-5.07.1016r. w trakcie której został ranny.
W lipcu 1917r.po kryzysie przysięgowym, został wcielony do cesarskiej i królewskiej armii i skierowany na front włoski.
W listopadzie 1918r.został przyjęty do Wojska Polskiego.Jako żołnierz krakowskiego batalionu Legii Akademickiej a następnie członek załogi pociągu pancernego „Smok”.Walczył na wojnie z Ukraincami.
w 1919r.został przydzielony do 6 Pułku Piechoty Legionów.W jego szeregach walczył na wojnie z bolszewikami.
Pełnił również służbę w oddziale I Sztabu 2 Armii.
21 grudnia 1920r. został mianowany porucznikiem z dniem 1 kwietnia 1920r. w piechocie, w grupie byłych Legionów Polskich.
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w służbie zawodowej.
W dalszym ciągu pełnił służbę w 6 pułku piechoty Legionów w garnizonie Wilno m.in.na stanowisko adiutanta.
W 1924r.został przeniesiony do 39 pułku piechoty Strzelców Lwowskich w Jarosławiu na stanowisko dowódcy kompanii ciężkich karabinów maszynowych.
1 grudnia 1924r. mianowany kapitanem ze starszeństwem z dniem 15,08,1924r. i 199 lokatą w korpusie oficerów piechoty.
2 listopada 1927r. rozpoczął naukę na Kursie Normalnym Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie.
25.10.1928r. po ukończeniu I roku, został skierowany do Francji, gdzie kontynuował studia w tutejszej Szkole Wojennej.
W 1930r., po powrocie do kraju, przydzielony został do Oddziału III Sztabu Głównego w Warszawie.
26 stycznia 1934r. przeniesiony do 17 pułku piechoty w Rzeszowie.
4 lutego 1934r.- major ze starszeństwem z dnia 1 stycznia 1934r.i 8 lokatą w korpusie oficerów piechoty.W tym samym roku wyznaczony na stanowisku dowódcy batalionu w 17pułku piechoty.
Na początku 1936r. zastąpił majora Cezarego Niewęgłowskiego na stanowisku zastępcy attache wojsk, morskiego i lotniczego przy Ambasadzie RP w Paryżu.
Podpukownik ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939r. i 82 lokatą w korpusie oficerów piechoty.

Od 13 listopada 1939r do 6 kwietnia 1940r. przebywał w obozie Coe”tquidan w Bretani, dowodził 1 pułkiem piechoty.
W czasie kampanii francuskiej / maj-czerwiec 1940r./ był szefem sztabu 4 Dyw.Piechoty.
W czerwcu razem z dywizją ewakuował .się do Wielkiej Brytanii.Tam od lipca 1940r. pełnił służbę na stanowisku szefa sztabu 2 Brygady Strzelców, która nieformalnie używała nazwy 10 Brygada Kawalerii Pancernej.
5.10.1940r.- przeniesiony do 3 Brygady Kadrowej Strzelców na równorzędne stanowisko.
W listopadzie 1941r.po rozformowaniu 3 BKS, został wyznaczony na stanowisko taktycznego I Oficerskiego Batalionu Szkolnego.
W 1942r.przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w charakterze wykładowcy taktyki.

W listopadzie 1944r. objął dowództwo 3 Brygady Strzelców Karpackich.
pułkownik ze starszeństwem z dniem 1stycznia 1945r.w korpusie oficerów piechoty.
Na czele 3 BSK walczył w bitwie o Bolonię.

Prezydent RP A.Zaleski mianował go generałem brygady ze starszeństwem z dniem 11 listopada 1964r. w korpusie generałów.
Zgodnie z ostatnią wolą generała, jego prochy zostały sprowadzone przez syna Krzysztofa / żołnierz 1 Dyw.Pancernej? do Polski i pochowane 24 kwietnia1985r. na cmentarzu Legionistów Polskich w Lowczówku.18 czerwca 1995R. na ścianie tzw.Domu Pańskiego w Wojniczu przy ul.Jagiellońskiej odsłonięto tablicę pamiątkową w/w.
Był autorem kilku książek traktujących o wojskowości wydanych w Londynie.

giKrzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 11626
Krzyż Niepodległości- 13.04.1931r.
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 3.05.1958r.’ za prac e na stanowisku zastępcy szefa Sztabu Głównego PSZ”
Krzyż Walecznych – dwukrotnie
Krzyż Zasługi Wojskowej III kl.-Hiszpania – 1934r.
Order Krzyża Orła IV kl.-Estonia -1934r.
Oficer Orderu Trzech Gwiazd – Lotwa – 1934r.

ojciec Wiktor doktor medycyny

Władysław Bartosz – Gen.bryg.Gustaw Lowczowski / w 95 rocznicę urodzin/ – Polska Zbrojna Warszawa 1992
Józef Smoliński – ” 1 Pułk Grenadierów Warszawy” – Oficyna Wydawnicza Ajaks – Pruszków 1995r.
Generałowie i admirałowie II Rzeczypospolitej