SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Najmłodszy syn Romana, radcy stanu, lekarza medycyny.
Związki ojca z wojskiem spowodowały, iż przed Pawłem Julianem otworem stanęła możliwość kształcenia się w uczelniach wojskowych.
Wstępuje do Szkoły Kadetów w Pskowie, w której rozpoczyna karierę sportową w szermierce, zdobywając w 1917r.mistrzostwo Korpusu.
Wojskową edukację kontynuuje wstępując w czerwcu 1917r. do Michajłowskiej Szkoły Oficerskiej Artylerii w Petersburgu.Nauka ta zostaje przerwana wybuchem rewolucji bolszewickiej, w wyniku której uczelnia zostaje rozwiązana.
Udaje się w grudniu 1917r.do Bobrujska, gdzie wstępuje do I Korpusu Polskiego pod dowództwem
gen.Dowbor-Muśnickiego.
Otrzymuje przydział do 1 baterii 1 dywizjonu artylerii konnej Korpusu, w którym służy do czerwca 1918r.
Dzień odzyskania niepodległości zostaje go w Siedlcach , gdzie bierze udział w rozbrajaniu Niemców.
Jego dalsza kariera wojskowa nieodłącznie zostaje związana z artylerią konną.
W 1920r.zostaje awansowany do stopnia porucznika, a od 1921r.rozpoczyna służbę w 7 Dyw.Artylerii Konnej Wielkopolskiej, w którym służy nieprzerwanie do września 1939r., pełniąc kolejno funkcje: młodszego oficera baterii,dowódcy baterii,adiutanta,kwatermistrza, drugiego zastępcy dowódcy, oficera zawodowego.
Służba w 7 dak to czas osiągnięć sportowych.Był jednym z najlepszych jezdzców, wielokrotnie zdobywał czołowe lokaty w konkursach hippicznych.
Pierwszy znaczący sukces – zdobycie z koniem „Bohunem” tytułu Konnego Mistrza Wojska Polskiego w 1927r. w Warszawie.
W 1930r. reprezentował Polskę w Pucharze Narodów, rozgrywających się w Lazienkach i zajął ex aequo II i IV miejsce wraz z A.Królikiewiczem i H.Roycewiczem.
W 1932r. ustanawia w Warszawie na „Polusiu” rekord Polski w skoku na qwysokość, osiągając 193 cm, a dwa lata pózniej poprawia ten wynik o 2 cm.
W tym samym konkursie osiąga wraz z „Regentem” wysokość 185 cm, zajmując III miejsce.
Jesienią dosiadając „Nero” zostaje drugim vicemistrzem Polski w skokach przez przeszkody.
Był członkiem ekipy olimpijskiej na Igrzyska w Los Angeles, w których ostatecznie Polacy nie wzięli udziału.
W latach 1933-1934 jest zawodnikiem Grupy Sportu Konnego w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Grudziądzu skupiającej czołowych polskich jezdzców.
Jesienią 1935r. jako członek ekipy 7 dak przyczynia się do zdobycia po raz trzeci Pucharu Artylerii Konnej.
W 1936r. jest pierwszym Polakiem w międzynarodowych zawodach hippicznych w Lazienkach.
Swoją jezdziecką pasję dzielił z żoną Heleną z Mieczkowskich.

Wybuch II wojny światowej zastaje go w stopniu kapitana w szeregach macierzystego 7 dyw.artylerii konnej.Przechodzi wraz z nim cały szlak bojowy – od Wielkopolski aż po Warszawę.
Po kapitulacji kpt Dąbski odmówiwszy pójścia do niewoli, uzyskuje zgodę dowódcy na przejście do konspiracji i 25 grudnia 1939r. przedostaje się na Węgry, by w marcu 1940r.stawić się we Francji, w obozie Coequidam.
Po kapitulacki Francji przedostaje się do Anglii, gdzie zostaje przydzielony do 3 pułku artylerii lekkiej w Crawford, po czym zostaje przeniesiony na Bliski Wschód.

1 sierpnia 1942r. obejmuje II Dowództwo 2 Pułku Artylerii Lekkiej w Palestynie, z którym 6 pażdziernika 1942r.wyjeżdża do Iraku.
Z tym Pułkiem poprzez Egipt dociera do Włoch.
Od lutego 1944r. bierze udział w walkach.
1 marca 1944r.awansuje na stopień majora.
Pod Monte Cassino z dniem 1 maja 1944r. obejmuje stanowisko zastępcy dowódcy 2 pal, po czym zostaje przeniesiony do 1 Karpackiego pal, jako zastępca dowódcy.

W sierpniu 1946r. wraca do Anglii.
Po demobilizacji, z braku środków do życia, zmuszony jest podjąć pracę fizyczną w przemyśle, mając na utrzymaniu żonę i syna.
Angażuje się w działalność środowisk kombatanckich.Regularnie uczestniczy w Poznaniu w zjazdach byłych żołnierzy 7 dak.
W 1981r.przekazuje kopię sztandaru 7 dak do Wielkopolskiego Muzeum Wojskowego w Poznaniu.
U schyłku życia stan jego zdrowia ulega znacznemu pogorszeniu, co doprowadza do nagłej śmierci.
Prochy p.Pawła zostały złożone do grobu rodziny Mieczkowskich w Srebrnej Górze.

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 11315
Krzyż Walecznych-2-krotnie
Złoty Krzyż Zasługi
Krzyż Monte Cassino
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921
Medal Wojska
Srebrny Medal za Długoletnią Służbę
Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Medaile Interallice – Francja
1939-1945 Star – Wielka Brytania
Italy Star, Defence Medal,War Medal 1939-1945

drugie imię – Julian
syn Roman ur.1933 r.

archiwum 7 Dyw.Artylerii Konnej
archiwum własne Fundacji Znaki Pamięci