SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

w 1906r. ukończył VI.kl.w C.K.Gimnazjum z wykładowym polskim w Przemyślu.Usunięty ze szkoły za tworzenie kół samokształceniowo-wychowawczych.Przeniósł się do C.K.Gimnazjum w Jarosławiu, gdzie w 1910r. ukończył VIII.kl., a w 1911r. jako eksternista zdał maturę.Podczas nauki wszedł we skład powołanej organizacji Związku Młodzieży Polskiej „Przyszłość” PET.Od wiosny 1909r. kierował ćwiczeniami wojskowymi gimnazjalistów , także w r.szk.1909/1910.Był członkiem Org.Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie”, a osd 1910r.należał do org.”Armia Polska”.
Podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego.
W latach 1911-1912 odbył służbę wojskową w armii austro-węgierskiej.Po powrocie – komendant oddziałów Polskich Drużyn Strzeleckich.
Od 1913r.- Brazylia.Został nauczycielem w szkole Marechal Mallet założonej przez emigrantów z Towarzystwa im.M.Kopernika.Tam był organizatorem i komendantem drużyny PDS.
Po wybuchu I wojny światowej działał na rzecz Legionów Polskich.Zgłosił się do armii gen.J.Hallera.Przybył do Francji, w kwietniu 1919r.- dowódca plutonu w 21 Pułku Strzelców Polskich.W szeregach armii powrócił do Polski.
W maju 1919r. uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej- dowódca kompanii i adiutant macierzystej jednostki przemianowanej na 145 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych.Pozostał w wojsko polskim.
Służył w Sztabie Ministerstwa Spraw Wojskowych- VI.1921-w Szefostwie Administracji Armii od stycznia 1922r.
Na początku lat dwudziestych- studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego oraz w Szkole Nauk Politycznych.
Od września 1923r.- dowódca kompanii macierzystej jednostki-przemianowanej na 72 Pułk Piechoty-Radom, przeniesiony na kurs doskonalenia w Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie.Odbył Kurs Normalny 1924-1926 w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie.Pózniej – od połowy 1928r. do grudnia 1929r.- dowódca batalionu 3 Pułku Strzelców Podhalańskich.

Od pazdziernika 1931r. -Szef Wydz.Wyszkolenia Ministerstwa Spraw Wojskowych .
W 1932r.- oficer Biura Ogólno-Administracyjnego i wiceministra spraw wojskowych.
W 1935r. – członek Zarządu Towarzystwa Wiedzy Wojskowej.
4 lipca 1935r. – z-ca dowódcy 49 Pułku Piechoty.Przeniesiony do Wojskowego Instytutu Naukowo-OSwiatowego, gdzie w marcu 1938r. był zastępcą szefa, pózniej szefem.Od listopada 1938r. był równolegle redaktorem naczelnym „Bellona”.

Po wybuchu II wojny światowej ewakuował się na wschód .Podczas kampanii wrześniowej – szef Sztabu Obrony Lwowa.od 11 września 1939r.Po poddaniu Lwowa opuścił kraj.Przebywał w Paryżu we Francji.
Od grudnia 1939r. do czerwca 1940r. – Kierownik Działu Propagandy Komendy Głównej.

Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie – armia polska.
Od 1945r. pełnił funkcję Komendanta Szkół Junaków i Młodszych Ochotniczek.

Po demobilizacji w 1947r. pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii i zamieszkał w Londynie.Działał w środowisku kombatanckim.
Od 1962r.- członek Zarządu i przewodniczący Komisji Wydawniczej tegoż Koła Lwowian w Londynie.

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
Krzyż Niepodległości/13.04.1931r./
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski/11.11.1934r./
Złoty Krzyż Zasługi/19.03.1931r./
Złota Odznaka Honorowa Koła Lwowian – Londyn – pośmiertnie

„Człowiek charakteru i czynu”
archiwum Koła Lwowian w Londynie