SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Uczył się w Szkole Handlowej w Kielcach, w której zdał maturę.Od 1911r.studiował budowę maszyn na politechnice w Grazu.W 1912r. był zmuszony przerwać studia, gdyż dostał powołanie do odbycia obowiązkowej służby wojskowej w Armii Imperium Rosyjskiego.
Po wubuchu I wojny światowej skierowano go na front turecki.
W 1915r. ukończył Wojskową Szkołę Inżynierii w Piotrogrodzie, a w następnym roku Kurs Pontonierski w Kijowie.
W grudniu 1917r. przeszedł do 2 Korpusu Polskiego na Ukrainie.Dostał zadanie utworzenia dla korpusu pododdziałów inżynieryjnych, które formował w rfejonie Mohylowa spośród polskich żołnierzy z rosyjskiego 9 Pułku Inżynieryjnego.
Po bitwie pod Kaniowem od maja do listopada 1918r. – przebywał w niewoli niemieckiej w Brześciu n/Bugiem.
Pod koniec listopada 1918r. wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego.Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, jako dowódca 2 kompanii saperów 2 Dywizji Piechoty Legionów.Od maja 1919r. dowódca 3 kompanii saperów w 1 Pułku Inżynieryjnym.
W `1920r. został ranny.Po zakończeniu działań wojennych został dowódcą 3 Batalionu Saperów w 3 DP Legionów, od kwietnia 1922r.- XXXVII Batalionu Saperów.Od czerwca 1928r.- dowódca XIII Batalionu Saperów w 2 Pułku Saperów w Puławach.
Po rozformowaniu batalionu, objął stanowisko z-cy dowódcy 2 pułku saperów.W 1929r. po likwidacji pułku został dowódcą 2 batalionu saperów, a w 1930r.- 8 batalionu saperów w Toruniu.
W latach 1938-1939 pełnił funkcję komendanta Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie.

Po wybuchu wojny obronnej 1939r.z kadry Centrum został zformułowany zbiorczy batalion.Wydzieliła się z niego grupa oficerów wraz z taborem samochodowym, na czele której stanął płk.E.Górczyński.
Grupa ta udała się na rekonesans na Wołyń w kierunku Sarn aby zorganizować tam warunki dla dalszej działalności Centrum.W rejonie Kowla wszyscy dostali się do niewoli radzieckiej.W/w został osadzony w obozie jenieckim NKWD w Starobielsku.
Od 1940r. osadzony w obozie jenieckim NKWD w Griazowcu.
10.10.1940r.- przewieziony do Moskwy, gdzie był przesłuchiwany.
Od 31.10.1940r. przebywał w tzw.”Willi rozkoszy” w Małachówce.Podczas pobytu w Małachówce zajmował się tłumaczeniem podręczników z dziedziny wojskowości.
Był w grupie starszych oficerów , którzy przystali na propozycję tworzenia wojska polsskiego przy armii ZSRR.
Na mocy układu Sikorski- Majski otrzymał wolność.

Wstąpił do formowanej Armii Polsskiej w ZSRR gen.Andersa, z którą ewakuował się do Iranu.Znalazł si e w szeregach 2 Korpusu Polskiego, gdzie pełnił funkcję zastępcy dowódcy saperów Korpusu.Następnie został dowódcą saperów Okręgu Etapowego, w skład którego wchodziła m.in.Szkoła Podchorążych Rezerwy Saperów.
Na początku 1944r.przeniesiono go w stan spoczynku.

Po zakończeniu wojny powrócił do Polski

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 8172 z 1922r.
Krzyż Walecznych – trzykrotnie / po raz pierwszy w 1921 i 1922/Złoty Krzyż Zasługi/ 1931/,Medal Niepodległości / 1937/, Srebrny Krzyż Zasługi / 1928/,Odznaka za Rany i Kontuzje, Medal międzysojuszniczy „Medaille Interallice, Odznaka Pamiątkowa 2 Korpusu Polskiego w Rosji

Zdzisław Barszczewski, Władysław Jasieński – „Sylwetki saperów” Warszawa, Dom Wydawniczy Bellona- 2001r.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan „Roczznik oficerski 1939.stan na 23 marca 1939r.Kraków Księgarnia Akademicka,Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego- ISBN-2006r.