Żołnierzy 2 Korpusu Polskiego
![]() Adam (Adolf) Aston (Loewinsohn)17/09/1902 – 10/01/1993 |
IMIĘ: Adam (Adolf) |
NAZWISKO: Aston (Loewinsohn) | |
IMIĘ OJCA: Maksymilian | |
IMIĘ MATKI: Gustawa | |
NAZWISKO RODOWE MATKI: Popielec | |
DATA URODZENIA: 17/09/1902 | |
MIEJSCE URODZENIA: Warszawa | |
DATA ŚMIERCI: 10/01/1993 | |
MIEJSCE ŚMIERCI: Londyn | |
MIEJSCE POCHÓWKU: Londyn – cmentarz w Golders Green |
ŻYCIE PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ |
Dzieciństwo i młodość spędził w Warszawie, gdzie chodził do Gimnazjum im. Mikołaja Reja. Tam spotkał swojego pierwszego nauczyciela śpiewu Ludwika Heintze, profesora Konserwatorium, dyrygenta szkolnego chóru i orkiestry. |
LOSY W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (PRZED WSTĄPIENIEM DO ARMII ANDERSA) |
Po wybuchu II wojny światowej występował początkowo z orkiestrą H. Warsa we Lwowie. Trafił z żoną do Kazachstanu, gdzie niemal umarli z głodu. Ocalił ich kolega, członek orkiestry Filharmonii Kirgiskiej – Ryszard Frank /właściwie Henryk Szprycer/. |
PRZEBIEG SŁUŻBY W ARMII ANDERSA |
Wkrótce dołączyli do 2 Korpusu. Został aktorem Teatru Wojskowego 2 Korpusu prowadzonego przez Feliksa Konarskiego. Teatr podróżował z armią przez Iran, Palestynę, Egipt, zanim dotarł do Włoch. |
LOSY POWOJENNE |
Po demobilizacji we Włoszech – Londyn, później RPA. Pracował w Wytwórni Alkoholu, fabryce papieru w Johannesburgu. W 1959 r. po ataku serca i przejściu na emeryturę, powrócił do Londynu, gdzie dawał recitale w Teatrze Polonia i został członkiem ZASP. W połowie lat 60-tych odwiedził Polskę; wziął udział w nagraniu dla Polskiego Radia, udzielił kilku wywiadów. Adam Aston zmarł w 1993 r. i został pochowany w Londynie. |
POSIADANE ODZNACZENIA |
Krzyż Monte Cassino |
MIEJSCE ZAMIESZKANIA PO WOJNIE |
Wielka Brytania; RPA; Londyn |
INNE INFORMACJE (NP DOTYCZĄCE RODZINY, ITP) |
Ojciec Maksymilian – handlowiec. Mama Gustawa z Popielców – nauczycielka. Żona Justyna. |
ŹRÓDŁO DANYCH BIOGRAFICZNYCH |
Fundacja Znaki Pamięci – archiwum własne |
SKANY / FOTOGRAFIE |
OPIS ZAŁĄCZONYCH MATERIAŁÓW |
Adam Aston – żołnierz 2 Korpusu; źródło: staremelodie.pl |