SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

.absolwent Uniwersytetu im.Stefana Batorego w Wilnie.W 1928r. uzyskał tytuł doktora pod kierownictwem K.Chodynickiego.W okresie międzywojennym związany z miejscowym środowiskiem konserwatystów.Publicysta Wileńskiego „Słowa”.W 1939r. zatrudniony w Wojskowym Biurze Historycznym w charakterze urzędnika cywilnego opłaconego z kredytów rzeczowych.Kierował Pracownią Naukową w Wilnie.

Brał udział w kampanii wrześniowej 1939r.W niewoli sowieckiej od 1939r. w Kozielsku, a od 1940r.w obozie jenieckim NKWD w Griazowcu.

Od 17 grudnia 1941r.pełnił służbę w Dowództwie Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR na stanowisku Kierownika Samodzielnego Referatu Historycznego, a po ewakuacji z ZSRR, na tym samym stanowisku w dowództwie Armii Polskiej na Wschodzie.W pażdzierniku 1944r.w wyniku przeprowadzonej reorganizacji służby archiwalno-histrorycznej został Kierownikiem Archiwum i Muzeum Polowego Nr 1 z siedzibą w Cezarei, a póżniej w Neapolu.Na tym stanowisku pozostał do jesieni 1946r.

Po wojnie na emigracji w Wielkiej Brytanii.Pierwszy redaktor tygodnika „Od A do Z”.Jako historyk zajmował się stosunkami religijnymi w Wielkim Księstwie Litewskim XVI i XVII wieku magnaterią kresową, dziejami Polaków w okresie II Wojny Swiatowej.

Jerzy Jedlicki- Charkiewicz Walerian- Słownik historyków polskich” Warszawa, 1994r.
Konrad Paduszek, Witold Rawski – „Wojskowe Biuro Historyczne i jego kadra w 1939r.”- Wojskowa Centrala Edukacji Obywatelskiej ISSN.