SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Żołnierzy 2 Korpusu Polskiego



Drukuj
http://indeks2kp.pl/wp-content/uploads/2020/08/nopic.jpg

Jan Dempniak


28/08/1913 – 1998
IMIĘ: Jan
NAZWISKO: Dempniak
IMIĘ OJCA:
IMIĘ MATKI:
NAZWISKO RODOWE MATKI:
DATA URODZENIA: 28/08/1913
MIEJSCE URODZENIA: Łanowice (pow. samborski)
DATA ŚMIERCI: 1998
MIEJSCE ŚMIERCI: Toronto, Kanada
MIEJSCE POCHÓWKU: Park Lawn Cemetery w Toronto, Kanada
ŻYCIE PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ

Urodzony 28 sierpnia 1913 r. w Łanowicach w powiecie samborskim (województwo lwowskie) w rodzinie rolniczej. Podpułkownik dyplomowany Wojska Polskiego. Po ukończeniu gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Samborze wstępuje do Wojska Polskiego. W 1935 r. kończy Szkołę Podchorążych w Komorowie i w stopniu podporucznika dostaje przydział do 5 Pułku Strzelców Podhalańskich w Przemyślu. W marcu 1939 r. awansuje na porucznika.

LOSY W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (PRZED WSTĄPIENIEM DO ARMII ANDERSA)

Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. walczy pod Drohobyczem i Samborem. 22 września w miejscowości Klimiec przekracza granicę węgierską i zostaje internowany. Ucieka z internowania i 2 grudnia 1939 r. przedostaje się do Francji. Po zweryfikowaniu dostaje przydział do 3 Pułku Grenadierów Śląskich, formującego się w Camp de Coëtquidan. Obejmuje stanowisko dowódcy kompanii szkolnej ciężkich karabinów maszynowych. Po ukończeniu kursu zostaje mianowany dowódcą 8 kompanii, a przed wyruszeniem na front obejmuje funkcję adiutanta II batalionu. Po kapitulacji Francji dostaje się 22 czerwca do niewoli niemieckiej w miejscowości St. Die. Po trzech miesiącach niewoli udaje mu się zbiec. Podróżuje przez Hiszpanię i Portugalię i w kwietniu 1941 r. przybywa do Wielkiej Brytanii. Ponownie zweryfikowany, przydzielony zostaje do „Grupy generała Ducha”, udającej się do Kanady w celu rekrutacji ochotników do Armii Polskiej. W Kanadzie przebywa od lipca 1941 r. do maja 1942 r. i pełni funkcję zastępcy dowódcy kompanii. Po powrocie z Kanady kończy Kurs Wyższej Szkoły Wojennej w Szkocji i zostaje przydzielony do 3 Dywizji Strzelców Karpackich.

PRZEBIEG SŁUŻBY W ARMII ANDERSA

W 3 Dywizji Strzelców Karpackich w Iraku zostaje mianowany na stanowisko oficera informacji, a następnie oficera operacyjnego dywizji. Z 3 DSK odbywa całą kampanię włoską. 5 lipca 1944 r. pod Loreto zostaje ranny. Po zakończeniu działań wojennych pełni kolejno funkcję szefa sztabu 2 Baonu Strzelców Karpackich, zastępcy dowódcy i ostatniego dowódcy 1 Baonu Strzelców Karpackich. W Polskim Korpusie Przysposobienia i Rozmieszczenia pełni funkcję oficera rozmieszczenia.

LOSY POWOJENNE

Po demobilizacji emigruje w 1948 r. do Kanady i osiedla się w Toronto (Ontario). Początkowo pracuje na farmie i w fabryce. Po ukończeniu kursu pracuje przez 14 lat w księgowości. W 1954 r. zakłada rodzinę (córka Ilona, syn Krzysztof). W 1976 r. po operacji serca przechodzi na emeryturę.
Zmarł w 1998 r. i pochowany został na Park Lawn Cemetery w Toronto.

POSIADANE ODZNACZENIA

Order Wojenny Virtuti Militari V Klasy (nr 10751), Krzyż Walecznych (czterokrotnie), Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Croix de Guerre

MIEJSCE ZAMIESZKANIA PO WOJNIE
Toronto (Ontario), Kanada
INNE INFORMACJE (NP DOTYCZĄCE RODZINY, ITP)
ŹRÓDŁO DANYCH BIOGRAFICZNYCH

Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945.G.Łukomski.B.Polka.A.Szuchcitz.Wydawnictwo uczelniane Politechniki Koszalińskiej.Koszalin 1997
krzyz.montecassino.eu.

SKANY / FOTOGRAFIE
OPIS ZAŁĄCZONYCH MATERIAŁÓW