SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Edmund Brzozowski w 1939r. ukonczyl Szkole Handlowa ks.Pijarów w Lidzie.Od czerwca 1939r. odbywal 4 miesieczne przeszkolenie a obozie junackim w okolicach Nakla, gdzie budowal stanowiska obronne.

We wrześniu 1939 roku brał udział w kampanii obronnej jako junak Junackich Hufców Pracy: wojna zaskoczyła go w trakcie obozu przygotowawczego do Szkoły Podchorążych. Za działalność niepodległościową został w styczniu 1940 roku aresztowany przez NKWD i wyrokiem sowieckiego sądu skazany na 5 lat ciężkich robót w łagrach jako „wrogi element”. Karę odbywał m.in. w obozie w Kotłasie oraz w Workucie (Republika Komi).

We wrześniu 1941 roku, po podpisaniu układu Sikorski–Majski, Edmund Brzozowski wstąpił do Armii Polskiej w ZSRR. Po ewakuacji z Rosji sowieckiej przez Persję i Palestynę dotarł do Egiptu. Tam został wcielony do tworzonej 3 Dywizji Strzelców Karpackich, która weszła w skład 2 Korpusu Polskiego (nr ewid. 3 DSK 1919/92). Następnie, po trwających blisko rok ćwiczeniach w Iraku, w grudniu 1943 r. przez Egipt wraz ze swoją jednostką został skierowany do Włoch.
Wraz z 1 Batalionem 3 Dywizji Strzelców Karpackich 2 Korpusu brał udział w kampanii włoskiej, w tym w walkach nad rzeką Sangro, zdobywaniu Monte Cassino – za co uhonorowany został orderem Virtuti Militari V klasy oraz Krzyżem Walecznych – a także w walkach o Ankonę i Bolonię. Czynną służbę zakończył w stopniu podporucznika.

Po zakończeniu wojny pozostał w Wielkiej Brytanii, gdzie podjął pracę i założył rodzinę. W roku 2006 powrócił na stałe wraz z żoną do Polski, osiedlając się w Otwocku. Prezes Stowarzyszenia Byłych Żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie „Karpatczycy”. Mianowany na stopień pułkownika.
Edmund Brzozowski zmarł w 2018 r. w Otwocku. Został pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie.

Virtuti Militari V klasy, Krzyż Walecznych, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Srebrny Krzyz Zaslugi

Żona Edmunda Brzozowskiego, Janina Bogumiła Brzozowska (z d. Pauluk) (1921-2011) – deportowana przez Sowietów na Syberię, także w ZSRR wstąpiła do Armii Polskiej i służyła jako ochotniczka w Pomocniczej Wojskowej Służbie Kobiet. W kampanii włoskiej pracowała w 3 Szpitalu Wojennym 2 Korpusu. Awansowana do stopnia podporucznika. W 2007 r. powróciła wraz z mężem do Polski z Wielkiej Brytanii. Zmarła w 2011 r. w Otwocku i została pochowana na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie.

archiwum Fundacji „Znaki Pamięci”

ppor. Edmund Brzozowski
źródło : archiwum Fundacji „Znaki Pamięci”