SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Po agresji sowieckiej na Polskę 17 września 1939 roku wywieziony do ZSRR i skazany na 12 lat więzienia w syberyjskim gułagu. Zwolniony z zesłania na mocy paktu Sikorski-Majski.

20 lutego 1942 roku wstąpił do Armii Polskiej w ZSRS w Szachriziabs w Uzbekistanie i otrzymał przydział do 6 Dywizyjnego Batalionu Strzeleckiego „Dzieci Lwowskich”. 15 kwietnia 1942 roku batalion przemianowany został na 6 Dywizjon Rozpoznawczy „Dzieci Lwowskich”. W dniach od 12 maja do 25 lipca 1942 roku ukończył kurs podoficerski. 15 sierpnia batalion opuścił Szachriziabs i po czterech dniach zaokrętował się w Krasnowodsku. 20 sierpnia 1942 r. opuścił ZSRS i w nocy z 21 na 22 sierpnia dotarł do portu Pahlevi w Iranie. Po kwarantannie i odpoczynku od 3 do 9 września przewieziono batalion do Khanaqin w Iraku. 8 października Dywizjon Rozpoznawczy „Dzieci Lwowskich” został włączony w skład 2 Brygady Czołgów jako jej 3 batalion i przemianowany na 6 Batalion Czołgów „Dzieci Lwowskich”. 1 lipca 1943 roku batalion przemianowano na 6 Pułk Pancerny „Dzieci Lwowskich”. 5 września pułk przegrupował się do Palestyny i tam przeszedł szkolenie na amerykańskich czołgach Sherman. Od 30 listopada 1943 roku do 5 marca 1944 roku Zygmunt Armata uczył się w Szkole Podchorążych Broni Pancernych (w Palestynie i w Egipcie). 13 marca 1944 roku jego pułk przeszedł do rejonu wyczekiwania pod Aleksandrią, skąd 29 marca rzut pancerny przybył do portu Aleksandria, a rzut pieszy do Port Said. 12 kwietnia pułk dotarł do Włoch. Zygmunt Armata uczestniczył w kampanii włoskiej 2 Korpusu, w tym walkach nad rzeką Rapido, o Monte Cassino i Piedimonte, nad rzeką Senio czy o Bolonię. Zdemobilizowany 1 grudnia 1946 roku w Anglii. Przeszedł do służby w Polskim Korpusie Przesiedlenia i Rozmieszczenia (PKPR), którą pełnił od 2 grudnia 1946 do 8 lipca 1948 roku.

W latach 1948-1953 studiował architekturę w Londynie. W roku 1956 wraz z żoną Ireną (z domu Bławat, 1925-2019) i trójką dzieci wyemigrował do Kanady i osiedlił się w Windsor (prowincja Ontario). Od roku 1962 pracował jako projektant, współpracując z licznymi firmami architektonicznymi w Kanadzie i USA. W roku 1988 przeszedł na emeryturę. Aktywny działacz polskich organizacji kombatanckich i katolickich w Kanadzie. Jeden z fundatorów i członków polonijnej organizacji pozarządowej Polonia Centre (Windsor) Inc. Zmarł w roku 2003 w Windsor i został pochowany na tamtejszym cmentarzu.

Order Wojenny Virtuti Militari V Klasy (nr 11586), Krzyż Walecznych, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Wojska, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, 1939-1945 Star, Italy Star, Defence Medal, War Medal, Croce di Guerra al Valor Militare

archiwum Fundacji „Znaki Pamięci”
krzyz.montecassinKawalerowie Virtuti Militari 1792-1945 – G.Łukowski.B.Polak.A.Suchcitz-wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej – Koszalin 1997