SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Ojciec Zbigniew Łucjan Królikowski, franciszkanin, urodził się w Nowym Kramsku, niedaleko Zielonej Góry 7.09.1919 roku.

O. Łucjan rozpoczął naukę w Małym Seminarium Misyjnym w Niepokalanowie w roku 1934. Seminarium to kierowane było przez Św. Maksymiliana Kolbe. W Niepokalanowie w 1938 roku wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych, rozpoczynając równocześnie studia filozoficzne we Lwowie.

Po wybuchu II wojny światowej i wejściu Armii Czerwonej do Lwowa odmówił przyjęcia sowieckiego obywatelstwa, za co jeszcze w 1939 roku został aresztowany przez NKWD i wraz z innymi polskimi zesłańcami wywieziony w okolice Archangielska, gdzie pracował m.in. przy wyrębie tajgi, cierpiąc głód, choroby i tęsknotę. Jak sam mówi, umocniło go to jedynie w wierze.

Po tzw. “amnestii” dla zesłanych Polaków dotarł do tworzącej się na terytorium ZSRR Armii Polskiej, początkowo przebywając w obozach na Powołżu, a następnie w Kirgistanie, niedaleko granicy z Chinami, gdzie ukończył Szkołę Podchorążych Artylerii. Wiosną 1942 wraz z pierwszą falą ewakuacyjną dociera na Bliski Wschód, do Iraku. Tam, w trakcie ćwiczeń wojskowych odnajduje w sobie ponownie powołanie i za zgodą bp Gawliny oraz władz wojskowych przenosi się do Bejrutu, gdzie podejmuje studia teologiczne.

W 1946 roku otrzymuje święcenia kapłańskie. Po powrocie do 2 Korpusu Polskiego pełni obowiązki kapelana wojskowego w Egipcie. Po demobilizacji wyjeżdża do Afryki, gdzie pracuje wśród polskich dzieci – byłych zesłańców syberyjskich w obozie w Tengeru (Tanzania).

W obliczu likwidacji obozu przez Brytyjczyków w roku 1949 i zagrożeniem dzieci przymusową repatriacją do komunistycznej Polski, Ojciec Łucjan decyduje się niezwykły krok – potajemnie zabiera 150 dzieci z sierocińca i udaje się z nimi do Włoch. Wskutek nieprzewidzianych trudności wspólnie uciekają do Niemiec, skąd odpływają statkiem do Kanady. Tam sieroty zostają rozmieszczone w szkołach i internatach prowincji Quebec. Przez cały ten czas, aż do osiągnięcia przez nie pełnoletności, o. Łucjan czuwa nad nimi i wychowuje je. Komunistyczne władze Polski nazywają go „kidnaperem na skalę światową” i szykanują.

Do 1966 roku pracuje wśród Polonii kanadyjskiej, będąc proboszczem w parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Montrealu w latach 1964-66. W latach 1966-1998 pełni obowiązki głównego sekretarza w polonijnym programie radiowym “Godzina Różańcowa Ojca Justyna” w Athol Springs (NY) w USA. Obecnie, na emeryturze, przebywa w klasztorze w Chicopee.

O. Łucjan Królikowski otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. Odznaczenie wręczył mu Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński w Warszawie w 2007, w dniu Narodowego Święta Niepodległości.

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2007 r.), Order Orła Białego (pośmiertnie, 2020 r.)

archiwum Fundacji „Znaki Pamięci”

źródło : masslive.com