SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Tadeusz Marczak urodził się 14.10.1924 roku we wsi Ułańska Dola na Wołyniu w rodzinie osadnika wojskowego. Dzieciństwo spędził w osadzie uczęszczając do szkoły i przygotowując się do objęcia gospodarstwa po ojcu.

10.02.1940 roku wywieziony wraz z rodziną do Kotłasu, gdzie spędził kolejne półtora roku. Zesłanie wspomina jako okres ciężki lecz nie dramatyczny – ze względu na zamiłowanie do pracy na roli rodzice zdołali poukładać sobie jakoś życie w nowym miejscu, ojciec zaś, jako zaradny gospodarz, zdołał nawet wybudować pod Kotłasem niewielki, drewniany dom. Tadeusz wspomina o życzliwym stosunku do rodziny miejscowej ludności i władz sowieckich.

Po ogłoszeniu „amnestii” rodzina zimą 1941/1942 roku wyrusza do formującej się Armii Polskiej. Podróż do Uzbekistanu Tadeusz wspomina jako wiele cięższą i trudniejszą od drogi na zesłanie. Ostatecznie znajduje się w Jangi-Jul (Uzbekistan) gdzie staje przed komisją wojskową i otrzymuje przydział do formującej się X Dywizji Piechoty.

Po ewakuacji przechodzi dalsze przeszkolenie wojskowe na Bliskim Wschodzie. Wysłany na front włoski bierze udział w walkach pod Monte Cassino, jego oddział po krwawych potyczkach zdobywa wzgórze 593. Dalej szlak bojowy wiedzie go do Bolonii.

Po zakończeniu wojny nie chce wracać do Polski. Osiedla się w Manchesterze, gdzie podejmuje się różnych prac fizycznych, usiłuje również kontynuować edukację. W Manchesterze poznaje też swoją przyszłą żonę, tak jak on Sybiraczkę o kresowych korzeniach, w czasie wojny służącą w szeregach Młodszych Ochotniczek. Oboje kontynuują edukację w szkołach w Cheltham oraz Stowell Park. Do dnia dzisiejszego mieszkają w Manchesterze, biorąc czynny udział w życiu tamtejszej Polonii.

Polacy-uczestnicy kampanii włoskiej 1943-1945
Archiwum Fundacji „Znaki Pamięci”