SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Ukończył gimnazjum klasyczne w Wilnie. Służył w armii rosyjskiej (1 I 1912 – 17 XII 1917), gdzie ukończył szkołę podoficerską (1913 r.) oraz szkołę chorążych w Odessie (1915 r.). Brał udział w walkach frontowych i był ranny. Następnie w I Korpusie Polskim ( XII 1917 – V 1918) i w 1 Pułku Strzelców im. Tadeusza Kościuszki 5 Dywizji na Wschodzie. W Wojsku Polskim (od XI 1918) był dowódcą kompanii i batalionu w 1 Pułku Strzelców, następnie p.o., a później dowódcą 83 Pułku Piechoty w Kobryniu (VIII 1920 – 23 X 1931). Od grudnia 1931 r. do grudnia 1934 r. był dowódcą 44 Pułku Piechoty w Równem, a od grudnia 1934 r. do kwietnia 1939 r. dowódca piechoty dywizyjnej 3 Dywizji Piechoty w Równem.

Od kwietnia 1939 r. w stopniu pułkownika dowodził 9 Dywizją Piechoty w Siedlcach, z którą brał udział w wojnie 1939 r. w składzie Armii „Pomorze”. W ciężkich bojach pod Franciszkowem w Borach Tucholskich okrążona dywizja została rozbita przez przeważające siły niemieckie. Dowódca z nielicznymi oddziałami przedarł się przez pierścień okrążenia do dowództwa Armii „Pomorze” i 13 września 1939 r. objął dowództwo 4 Dywizji Piechoty po poległym w walce płk. Rawiczu – Mysłowskim (do 19 IX). Podczas przebijania się do Warszawy po sforsowaniu Bzury dostał się do niewoli (19 IX) w rejonie Śladowa, gdzie został ranny. Przebywał w oficerskim obozie jenieckim IIC Woldenberg (nr jeniecki 615), a następnie w oflagu VIIA Murnau.

Po wyzwoleniu z oflagu w Murnau na terenie Niemiec, wstąpił do 2 Korpusu we Włoszech, gdzie w okresie lipiec 1945-1947 pełnił funkcję zastępcy dowódcy 5 Kresowej Dywizji Piechoty. Z Korpusem został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Po demobilizacji osiedlił się w Londynie i brał żywy udział w życiu kombatanckim.

Po demobilizacji osiedlił się w Londynie i brał żywy udział w życiu kombatanckim. Na emigracji awansowany przez władze polskie na uchodźstwie do stopnia generała brygady. Zginął potrącony przez samochód w Londynie 27 kwietnia 1976 r.

Order Virtuti Militari kl. IV i V, Krzyż Niepodległości, Order Polonia Restituta kl. IV, czterokrotnie Krzyż Walecznych.

archiwum Fundacji Znaki Pamięci
straty.pl