SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Żołnierzy 2 Korpusu Polskiego



Drukuj
http://indeks2kp.pl/wp-content/uploads/2020/08/nopic.jpg

Wiktor Ostrowski


16 czerwca 1905r. – 19 stycznia 1992r.
IMIĘ: Wiktor
NAZWISKO: Ostrowski
IMIĘ OJCA:
IMIĘ MATKI:
NAZWISKO RODOWE MATKI:
DATA URODZENIA: 16 czerwca 1905r.
MIEJSCE URODZENIA: DNIEPR
DATA ŚMIERCI: 19 stycznia 1992r.
MIEJSCE ŚMIERCI: Warszawa
MIEJSCE POCHÓWKU: Cmentarz Wojskowy Powązki Warszawa – kwatera C 30-X-30
ŻYCIE PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ

Ukończył ł Gimnazjum im.St.Staszica w Sosnowcu.Studiował na wydziale budowy dróg i mostów Politechniki Warszawskiejj.
Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1.01.1933r. i 15 lokatę, a na stopień porucznika ze starszeństwem z 1.01.1937r.i 200 lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty.
W 1934r. posiadał przydział w rezerwie do 6 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie.
W latach 1930-1935 dokonał szereg pierwszych wejść wspinaczkowych w Tatrach, m.in.południowym filarem Smoczego Szczytu /w 1930r.wespół z Bolesławem Chwaścińskim/ i dolną połową północnej ściany Małego Kieżmarskiego Szczytu/w 1932r.z Chwaścińskim i Wiesławem Stanisławskim/, a także
pierwszego wejścia zimowego na Smoczy Szczyt / w 1935r. razem z Justynem Wojsznicem/.
Uczestniczył w polskich
wyprawach w Alpy/ 132 i19377/ i Andy / 1933-1934/ oraz w Kaukaz / 1935r./
Jako pierwszy wraz z polskim zespołem stanął na szczycie Mercedario, wytyczył też nową drogę na najwyższy szczyt kontynentu Aconcaqua, zwaną sziś „Ruta de los Polacos”.
Jego imię nosi jeden z lodowców na Mercedario Glaciar Ostrowski.
Ostrowski jest też pierwszym polskim zdobywcą kaukaskiego szczytu Dychtan, był w Patagonii.
Zorganizował własne wyprawy w Afryce/ np. w 1945r. na Kilimandżaro/ i w Ameryce Południowej.
Debiutował jako reportażysta w 1934r.

LOSY W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (PRZED WSTĄPIENIEM DO ARMII ANDERSA)

Uczestnik kampanii wrześniowej 1939r.Internowany na Litwie, a potem przez obozy jjenieckie w ZSRR dostał się do Armii gen.Andersa.

PRZEBIEG SŁUŻBY W ARMII ANDERSA

Przeszedł kampanię ,włoską, walczył m.in.o Monte Cassino.

LOSY POWOJENNE

Po wojnie przebywał w Afryce.
W 194r. osiadł w Buenos Aires.
Był kierownikiem pierwszej argentyńskiej ekspedycji wysokogórskiej na Lądlód Patagoński.Wspinał się też na szczyty Afryki,Kaukazu, Alp, Gór Iranu i Kurdystanu
Podczas wyprawy w Patagonii prowadził badania na rzekach Prekordyllerów
W 19666r. uczestniczył w ekspedycji badającej bagnisto-wodną pustynię Lagguna Iberra pomiędzy rzekami Parana i Urugwaj.
Badał kulturę i obyczaje Indian Arankanów Mapuche.
Po powrocie do Polski w 1975r. był autorem licznych odczytów poświęconych swoim wyprawom.
Członek honorowy Klubu Wysokogórskiego, Polskiego Związku Alpinizmu w Warszawie i licznych organizacjach górskich za granicą
twórczość:
„Na szczytach Kordylierów” -PWKiS Lwów 1935r.
„W skale i lodzie”-Lwów 1937 Czytelnik 1974
„Na szczyt świata”Warszawa 19388
„Zołnierz z Monte Cassino”Album fotografii z terenu i okresu bitwy” Rzym 1945
„Zycie Wielkiej Rzeki.Wyprawa wodami Igbazu i Parana”- tłumaczona na rosyjski, hiszpański i rumuński

POSIADANE ODZNACZENIA
MIEJSCE ZAMIESZKANIA PO WOJNIE
Argentyna-Polska
INNE INFORMACJE (NP DOTYCZĄCE RODZINY, ITP)

Zona Regina Adamiecka / zm.2007r./była redaktorem Państwowego Instytutu Wydawniczego

ŹRÓDŁO DANYCH BIOGRAFICZNYCH

„Polscy reportażyści”
„Polscy podróżnicy i odkrywcy”
Wyszukiwania cmentarna – Cmentarz Wojskowy – Powązki- Warszawa
Polacy uczestnicy kampanii włoskiej 1943-1945

SKANY / FOTOGRAFIE
OPIS ZAŁĄCZONYCH MATERIAŁÓW