| ŻYCIE PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ |
Jako uczeń gnieznieńskiej III klasy Gimnazjum rozpoczął działalność w Towarzystwie Tomasza Zana.Po relegowaniu z powodu posiadania broni palnej.W 1915r. został uczniem Liceum Rolniczego w Szamotułach.Stworzył tam komórkę organizacyjną TTZ.
W 1918r. w Gnieżnie ochotniczo wstąpił do Oddziału Powstania Wielkopolskiego i wziął udział w oswobodzeniu Gnniezna-28.12.1918r. i w bitwie pod Zdziechową / 29-31.12.1918r./.
Jako żołnierz 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich walczył w wojnie polsko-rosyjskiej dochodząc do Kijowa.
W czasie walk odwrotowych dostał się do niewoli , z której uciekł i drogą przez Lwów , dołączył do pułku stacjonującego w Gnieżnie.
Awansowany w 1920r.na wachmistrza.Otrzymał skierowanie do szwadonu kawalerii Szkoły Podchorążych w Warszawie, a następnie do Grudziądza.Jako jej absolwent w stopniu podporucznika otrzymał przydział do 2 Pułku Ułanów Wielkopolskich.
W 1921r. zaliczył roczną szkołę gimnastyczną i sportu przy UP.Wtedy też studiował medycynę.
Do zmiany planów zmusiło go przeniesienie na Kresy Wschodnie do Horodziei, a następnie do Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, gdzie pełnił funkcję instruktora.
Od 1926rr.w 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich.Tam kolejno pełnił funkcje dowódcy plutonu, dowódcy
szwadronu, dowódcy szwadronu karabinów maszynowych i adiutanta pułku.
We Lwowie zdał maturę w Gimnazjum Humanistycznym oraz uzyskał tytuł magistra praw na Uniwersytecie im.Jana Kazimierza we Lwowie.
Odbył także kurs dowódców szwadronów w CWK w Grudziądzu, 8 -miesięczny kurs przy II Oddziale.
W 1937r. zostaje przeniesiony do Wydziału Studiów Sztabu Głównego w Warszawie.Rok pózniej rozpoczął karierę w Min.Spraw Zagranicznych.
|
| LOSY W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (PRZED WSTĄPIENIEM DO ARMII ANDERSA) |
Wybuch wojny we wrześniu 1939r.zastał go na stanowisku Kierownika Placówki w Konsulacie Generalnym w Lipsku.Drogą przez Danię i Anglię dołączył do Sztabu Naczelnego Wodza w Paryżu.
W X.1939r. został przydzielony do II Oddziału w Budapeszcie, gdzie organizował ewakuację żolnierzy polskich we Francji.
Poszukiwany prrzez Gestapo,skierowany do Aten jako zastępca szefa ekspozytury „dwójki”,gdzie przebywał do 25 kwietnia 1941r.
Po zajęciu Grecji przez Niemców przedostał się na Środkowy Wschód , gdzie 8.07.1941r.został dowódcą szwadronu Pułku Ułanów Karpackich.
Brał udział w obronie Tobruk kurs broni pancernej25.088.-18.12.1941r./.Następnie zaliczył kurs broni pancernej i staż w Pułku Dragonów Królewskich /1-14.03.1942r./.
Pózniej objął dowództwo klasy kawalerii w Szkole Podchorążych w Bejt Jirji w Palestynie.
Z kolei od 30 listopada 1942r. do kwietnia 1943r.odkomenderowaany do angielskiej szkoły Sztabu
Srodkowego Wschodu .Po powrocie do oddziału mianowano go zastępcą dowódcy Pułku/ 27.08.1943r./
|
| PRZEBIEG SŁUŻBY W ARMII ANDERSA |
We Włoszech 8 maja 1944r. został przeniesiony na podobne stanowisko d 1 Pułku Ułanów Krechowieckich.
W 1944r. gen.Anders powierzył mu formułowanie 10 Pułku Huzarów, którego dowódcą został formalnie
od 2 grudnia 1944r.
W kwietniu 1944r. w/w opracował projekt monogramu proporczyka oraz pozostałych oznak nakładanych na mundur przez jego żołnierzy.
Ponadto zaprojektował oznakę specjalną na beret husarski- tzw.pętla „treflowa”.Projekt nawiązywał
do „węzłów” charakterystycznych dla dawnych sznurowanych ubiorów husarskich, z drugiej strony do tradycji munduru Wojsk Wielkopolskich z lat 1918- 1919.
Po rozformowaniu Pułku wstąpił 9 września 1946r. do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia.
|
| LOSY POWOJENNE |
Osiedlił się w Londynie, a w 1950r.podjął decyzję o emigracji do Kanady.Wraz z rodziną mieszkał w Montrealu, gdzie przez 20 lat pracował jako kreślarz w fabryce samolotów Canadair.Tam też działał społecznie m.in.Związku Kawalerii i Artylerii Konnej,Kongresie Polonii Kanadyjskiej, Związku Ziem Zachodnich.
Jako emeryt w 199r. przeprowadził się do Knowtton w prowincji Qeubec.
|
| POSIADANE ODZNACZENIA |
do 1939r. – Krzyż Walecznych 3-krotnie
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921
Medal za Długoletnią Służbę
w latach 1939-1947- Order Wojenny Virtuti Militari 5 klasy
2-krotnie Krzyż Walecznych
Złoty Krzyż z Mieczami
Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino
Medal Wojska za Wojnę 1939-1945
włoski Croce Al Valore Militare
oraz brytyjskimi : Military Cross, The Africa Star, The Italy Star,The 1939-1945 Star, The War Medal.
|
| MIEJSCE ZAMIESZKANIA PO WOJNIE |
| Do 1950r.- Londyn.Pózniej – Kanada |
| INNE INFORMACJE (NP DOTYCZĄCE RODZINY, ITP) |
W 1930r. ożenił się z Ireną Stefanowicz, córką Kajetana i Sabiny z d.Walczyńskiej.Miał dwie córki – Marię Antoninę ul.22.08.1933r. oraz Annę ur.28.09.194r.
|
| ŹRÓDŁO DANYCH BIOGRAFICZNYCH |
Z.Kościański „Smodlibowski Antoni /1901-1981/.W: „Powstańcy Wielkopolscy „Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918-1919” red.B.Polak t.XIII- Poznań 2016
Miesięcznik Kombatant 2015
|
| SKANY / FOTOGRAFIE |
|
| OPIS ZAŁĄCZONYCH MATERIAŁÓW |
|
