| ŻYCIE PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ |
Gdy miał 6 lat rodzina powróciła do Polski na gospodarstwo w Kopaniach Żołytyńskich,w powiecie
łańcuckim.
Szkołę powszechną ukończył w Żołyni-wsi
Ukonczył gimnazjum państwowe im.H.Sienkiewicza w Lańcucie.Uczył się w latach 1916-1924 i otrzymał świadectwo maturalne w 1924r.
Jako uczeń w 1919r. wstąpił do harcerstwa / skautingu/ z którym związany był także w pózniejszych latach życia.
Szlify instruktorskie zdobył na obozach w Uluczu n/Sawem 1923r./ przodownik/, w 1926r. we wsi
Smolnica – podharcmistrz, a w 1930r. został harcmistrzem.
W czasie studiów aktywnie działał w harcerstwie, będąc członkiem I Akademickiej Drużyny Harcerskiej oraz Lwowskiej Komendy Chorągwi.
Redaktor naczelny Skaut-Lwów 1930-1931.W latach 1931-1939 komendant miejscowego i z kolei okręgowego / pełnił obie funkcje równocześnie/ Tarnopolskiego Hufca Harcerzy- pracując jako nauczyciel gimnazjum.
Studia -1924r.- Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie- kierunek- orientalistyka, wcześiej filologia polska.Od 2 roku studia równoległe.Ukończył studia uniwersyteckie
27.06.1932r. uzyskując dyplomy magistra filozofii w zakresie filologii polskiej, mgr filozofii w zakresie nauk orientalistycznych – 11.02.1931r.
Dr filozofii w zakresie filologii arabskiej i perskiej / 25.10.1930r./.W latach akademickich 1929/1930
/ funkcja -demonstrator, zastępca asystenta pod kierunkiem prof.Z.Smogorzewskiego- Seminarium Bliskiego Wschodu w Instytucie Orientalistycznym.Niestety w 1931r. musiał przerwać karierę naukową.
Ze względów życiowych rrozpoczął pracę jako nauczyciel języka polsskiego.
Mieszkał z rodziną w Tarnopolu.Tu zastał go wybuch wojny.
|
| LOSY W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (PRZED WSTĄPIENIEM DO ARMII ANDERSA) |
W latach II wojny światowej był instruktorem harcerskim drużyn emigracyjnych na terenie Iranu, wspierając z emigracyjnym Skautem wychodzącym w Jerozolimie.
W nocy z 22 na 23 czerwca 1941r. został aresztowany przez NKWD i wywieziony w głąb ZSRR.
Etapy zsyłki-Zmerynka / 9.07./,Winnica, Charków / 20.07./,Uralsk-Orenburg, Orssk,Kartały / 29.07.-1.08./, Magnitogorsk / łagier 2-7.08./,posiołek Spassk nad rzeką Ural /8.08./ i wreszcie Wierchniouralsk.W więzieniu wierchnieuralskim spędził 6 miesięcy w celi 56, następnie – cela 39 od 9sierpnia 1941r.-do 21 stycznia 1942r.
21 stycznia 1942r. zwolniony, opuścił więzienie i wyruszył przez Magnitogorsk do armii polskiej w Czelabińsku.
2 lutego 1942r. został przyjęty do Armii Polskiej.7 lutego 1942r. wyjechaał z Czelabińska pociągiem do Taszkientu.Dotarł do Lugowoje w obwodzie dżambulskim t5 marca 1942r.Tu stacjonowała 10 Dywizja Piechoty Armii Polskiej w ZSRR.
Do Krasnowodzka nad Morzem Kaspijskim dotarł 1 kwietnia 1942r., skąd statkami „Dagestan”, „Profitern” polscy żołnierze odpłynęli do Iranu.
|
| PRZEBIEG SŁUŻBY W ARMII ANDERSA |
W/w w obozie przejściowym w Pahlavi spędził tydzień.
10 kwietnia 1942r. wraz z transportem wojskowym wyruszył w drogę do Iraku.Granicę z Irakiem, w Chorsrawi przekroczył 19 kwietnia 1942r.Trafił do obozu w Habbanuji.Po dwóch dniach do kolejnego obozu- Iraq Petroleum Company oznaczonego H3 Air Base w Al-Anbar, a nastepnie do Al-Mafraq
w Transjordanii.Tu przekraczając rzekę Jordan, przekroczył granicę Palestyny, docierając do Baszszit k/Gedery.W obozie podjął pracę w kancelarii batalionu.
Od maja do sierpnia przebywał w szpitalu szkockim nr 23 w Bir Jakob, gdzie powoli dochodził do zdrrowia.
18 lipca 1942r. brał udział w Walnym Zjezdzie ZHP na Środkowym Wschodzie w Jerozolimie.
Rozpoczął prracę w Szkole Junackiej w Gederze.
21.10.1942r. awansował na stopień starszego strzelca.
Po spotkaniu z prof.Kotem 10 marca 1943r. powrócił do Iranu.Związał się z polskim Towarzystwem Studiów Iranskich.Aktywny do końca pobytu w Iranie.
W Iranie prowadził badania nad językiem i literaturą perską.
|
| LOSY POWOJENNE |
Na początku 1946r. opuścił Iran i podjął pracę w Polskim Instytucie Studiów Bliskiego Wschodu w Bejrucie, następnie przemianowanym na Instytut Polski.
Bejrut opuścił w czerwcu 1947r. na greckim statku „Horizonte Azul” Płynącym do Port Saidu w Egipcie.
Stąd brytyjskim okrętem przez Tobruk i Maltę do Wenecji.Z Wenecji pociągiem towarowym dotarł do Dziedzic- Państwowy Urząd Repatriacyjny, a następnie przez Katowice do Bytomia.
W lipcu 1947r. połączył się z żoną i trójką dzieci.
Podjął pracę w Szkole Ogólnokształcącej Żeńskiej Licealnej w Bytomiu, gdzie pracował w latach 1947-1951, następnie w Szkole Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącym przy Strzelców Bytomskich 9 w latach 1951-1953.
W 1951r. został wykładowcą kontraktowym na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
1.10.1953r. otrzymał etat adiunkta przy Katedrze Orientalnej na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.
27 kwietnia 1956r. – decent i kilka dni pózniej od 1 maja – samodzielny pracownik nauki.
Przeniósł się z żoną do Krakowa.
1966r. – prodziekan Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego .
1 maja 1972r. – kierownik Zakładu Iranistyki UJ
1969r. – profesor nadzwyczajny
1974r. przeszedł na emeryturę
Prezes Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego.Członek Komisji Orientalistycznej PAN.Redaktor rocznika „Folia Orientalna”.
|
| POSIADANE ODZNACZENIA |
|
| MIEJSCE ZAMIESZKANIA PO WOJNIE |
| ostatnie – Kraków |
| INNE INFORMACJE (NP DOTYCZĄCE RODZINY, ITP) |
żona Maria od 1929r.-pracowała w Prywatnym Gimnazjum Zeńskim w Tarnopolu.
Dzieci: Jerzy /1935/, Stanisław /1937/, Anna /1939/, Andrzej /1950/.
|
| ŹRÓDŁO DANYCH BIOGRAFICZNYCH |
Franciszek Machalski „Z ziemi perskiej do Polski”- Kraków 2016-Księgarnia Akademicka
|
| SKANY / FOTOGRAFIE |
|
| OPIS ZAŁĄCZONYCH MATERIAŁÓW |
|
