| ŻYCIE PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ |
W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich, jako podoficer 15 kompanii IV batalionu 2 Pułku Piechoty Legionów Polskich, a od wiosny 1916r. oficer tego pułku.
24 września 1914r. plutonowy, 1 kwietnia 1916r.-chorąży.
W latach 1918-1922 -wykładowca, dowódca klasy,dowódca batalionu i dowódca półbatalionu podchorążych w Szkole Podchorążych w Warszawie.
15 lipca 1920r. – zatwierdzony ze starszeństwem z dniem 1.04.1920r. – major, w piechocie w grupie oficerów byłych Legionów Polskich.
1 czerwca 1921r. – oddział macierzysty-2 pułk piechoty Legionów.
W latach 1922-1924- słuchacz III Kursu normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie.
1 października 1924r., po ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu naukowego oficera Sztabu Generalnego otrzymał przydział do Oddz.III Sztabu Generalnego w Warszawie.
W czasie studiów, a następnie służby sztabowej pozostawał oficerem nadetatowym 10 pułku piechoty.
11 czerwca 1927r. został przeniesiony do dowództwa 20 Dywizji Piechoty w Baranowiczach na stanowisko Szefa Sztabu.
23 stycznia podpułkownik ze starszeństwem z dniem 1.01.1928r. i 34 lokatą w korpusie oficerów piechoty.
23 grudnia 1929r. zostaje przeniesiony do 11 pułku piechoty w Tarnowskich Górach na stanowisko zastępcy dowódcy pułku.
Wiosną 1931r. objął stanowisko zastępcy komendanta Szkoły Podchorążych Piecchoty w Ostrowi Mazowieckiej.Wiosną 1932r. objął dowództwo 71 pułku piechoty w Zambrowie.
26 stycznia 1935r. awansował do stopnia pułkownika ze starszeństwem z dniem 1.01.1935r. i 2 lokatą w korpusie oficeróe piechoty.Dowodził pułkiem do 10.10.1937r.Następnie wyznaczony na stanowisko dowódcy piechoty dywizyjnej 12 Dyw.Piechoty w Tarnopolu.
|
| LOSY W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (PRZED WSTĄPIENIEM DO ARMII ANDERSA) |
W kampanii wrześniowej 1939r. walczył w szeregach 12 Dywizji Piechoty jako dowódca piechoty dywizyjnej.
|
| PRZEBIEG SŁUŻBY W ARMII ANDERSA |
Zołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
6 czerwca 1942r. – dowódca II Oficerskiego Batalionu Szkolnego Brygady Szkolnej, a 30 grudnia 1942r. mianowany zastępcą Komendanta Centrum Wyszkolenia Piechoty w Dunfermline.
18 maja 1943r. – komendant Centrum Wyszkolenia Służby Etapowej.
|
| LOSY POWOJENNE |
Po powrocie do Polski starał się o etat w Wojsku Polskim, jednak władze polskie ze względów politycznych nie przyjęły w swoje szeregi b.oficera PSZ na Zachodzie.
Pracował jako pracownik fizyczny na stanowisku manewrowego na stacji kolejowej we Wrocławiu, gdzie uległ wypadkowi podczas pracy.
Zmarł 12 maja 1955r. i został pochowany w Szymbarku.
|
| POSIADANE ODZNACZENIA |
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 6986
Krzyż Niepodległości /24.10.1931/
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski /11.11.1936/
Krzyż Walecznych – 3 krotnie
Złoty Krzyż Zasługi
|
| MIEJSCE ZAMIESZKANIA PO WOJNIE |
| Polska – Wrocław |
| INNE INFORMACJE (NP DOTYCZĄCE RODZINY, ITP) |
|
| ŹRÓDŁO DANYCH BIOGRAFICZNYCH |
Archiwum Fundacji Znaki Pamięci
|
| SKANY / FOTOGRAFIE |
|
| OPIS ZAŁĄCZONYCH MATERIAŁÓW |
|
