| ŻYCIE PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ |
Uczył się w VI Gimnazjum Filologicznym w Kijowie.Po zdaniu matury został w październiku 1917r. powołany do armii rosyjskiej i został słuchaczem Mikołajewskiej Szkoły Artylerii.Na własne żądanie zostaał w listopadzie 1917r. przeniesiony do Legii Podchorążych przy I Korpusie Polskim w Bobrujsku.
W styczniu 1918r. zgłosił się do III Korpusu Polskiego.Brał udział w walkach z bolszewikami.
30 czerwca 1918r. -chorąży.Zakończył służbę z powodu demobilizacji jednostki.
W październiku 1918r. podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.
W listopadzie 1918r. wst apił do 5 Pułku Ułanów i wziął udział w wojnie polsko-bolszwickiej.
Walczył na froncie litewsko-białoruskim w szeregach 2 Pułku Artylerii Polowej Legionów.
1 listopada 1919r. awansowany do stopnia podporucznika.
W grudniu 1919r. został dowódcą 7 baterii swojego pułku.
Walczł m.in.pod Starokonstantynowem i Winnicą.
Po wojnie 3 maja 1922r. awansowany na stopień porucznika.
3 maja 1926r.- kapitan artylerii.W listopadzie 1926r. objął funkcję Komendanta Szkoły Podoficerskiej Pułku, którą pełnił do 1 czerwca 1927r.
1 czerwca 1927r. objął dowództwo 6 baterii.
W latach 1929-1932 wykładał w Centrum Wyszkolenia Artylerii oraz na Kursie Unifikacyjnym w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie.
W 1934r. awansował do stopnia majora artylerii ze starszeństwem od 1.01.1934r.
Wrócił do służby liniowej w roku 1935 i objął funkcję zastępcy dowódcy 11 Dyw.Artylerii Konnej w Bydgoszczy.
W styczniu 1939r. został dowódcą 2 Dyw.19 Pułku Artylerii Lekkiej w Mołodecznie .
|
| LOSY W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (PRZED WSTĄPIENIEM DO ARMII ANDERSA) |
Brał udział w kampanii wrześniowej 1939r. został przydzielony do 86 pułku piechoty i walczył w rejonie Tomaszowa Mazowieckiego i Piotrkowa Trubunalskiego.W odwrocie za Pilicę został ranny 9 września 1939r.
Po kapitulacji ukrywał się w Lublinie, a następnie w Wilnie.
W czerwcu 1940r. został aresztowany na Lotwie i wywieziony do obozu pracy w Kraju Krasnojarskim.
|
| PRZEBIEG SŁUŻBY W ARMII ANDERSA |
Po zwolnieniu w listopadzie 1941r. wstąpił do Armii Polskiej i objął dowództwo dywizji 5 Pułku Artylerii Lekkiej.
11 grudnia 1941r.awansował do stopnia podpułkownika i objął dowództwo 7 Pułku Artylerii Lekkiej.Na czele pułku wziął udział w maju 1944r. w bitwie o Monte Cassino.
Brał udzział w działaniach wojennych nad Adriatykiem, walczył o Anconę.
Od sierpnia do września 1944r. walczył na linii Gotów.Od października 1944r. do listopada 1944r. walczył w Apeninach.
30 maja 1945r. został dowódcą artylerii dywizyjnej 2 Warszawskiej Dywizji Pancernej, a w kwwietniu 1945r. -dowódca 2 Pułku Artylerii P/pancernej.
W 1946r.przybył z dywizją do Wielkiej Brytanii.
|
| LOSY POWOJENNE |
Zdemobilizowany, dotarł do Argentyny w pazdzierniku 1948r.
Przez Naczelnego Wodza gen.Andersa awansował 11 września 1964r. na stopień generała brygady.
|
| POSIADANE ODZNACZENIA |
Krzyż Orderu Virtuti Militari V kl.
Krzyż Walecznych – 6 krotnie
Złoty Krzyż Zasługi
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości / 1928/
Krzyż Monte Cassino
Medal Wojska
Gwiazda za Wojnę 1939-1945
Gwiazda Italii
Medal Obrony
|
| MIEJSCE ZAMIESZKANIA PO WOJNIE |
| Argentyna- Buenos Aires |
| INNE INFORMACJE (NP DOTYCZĄCE RODZINY, ITP) |
żona – Halina z d.Błodziszewska.
Miał dwóch starszych braci zamordoweanych w Charkowie – Józefa-pułkownika Wojska Polskiego i Wincentego Bonawenturę, kapitana Wojska Polskiego oraz trzech młodszych braci:Tomasza,Zygmunta i Tadeusza.
|
| ŹRÓDŁO DANYCH BIOGRAFICZNYCH |
Polski Słownik Biograficzny t.2
Zołnierze Wojska Polskiego na emigracji w Argentynie
Tadeusz Kryska- Karski i St.Zurakowski „Generałowie Polski niepodległej” Editions Spotkania 1991
|
| SKANY / FOTOGRAFIE |
|
| OPIS ZAŁĄCZONYCH MATERIAŁÓW |
|
