SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Żołnierzy 2 Korpusu Polskiego



Drukuj
http://indeks2kp.pl/wp-content/uploads/2020/08/nopic.jpg

Franciszek Marcińczuk


15/09/1922 – 19/02/1996
IMIĘ: Franciszek
NAZWISKO: Marcińczuk
IMIĘ OJCA: Paweł
IMIĘ MATKI:
NAZWISKO RODOWE MATKI:
DATA URODZENIA: 15/09/1922
MIEJSCE URODZENIA: Brańsk (pow. Bielsk Podlaski, woj. podlaskie)
DATA ŚMIERCI: 19/02/1996
MIEJSCE ŚMIERCI: Ełk (woj. warmińsko-mazurskie)
MIEJSCE POCHÓWKU: Cmentarz Parafialny Klusy koło Ełku – kwatera 1, grób 17 – grób Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Polski nr 1494
ŻYCIE PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ

Pan Franciszek urodził się w Brańsku w przedwojennym powiecie białostockim. Jego ojciec Paweł był dozorcą więziennym w Bielsku Podlaskim. Franciszek i jego brat – Józef Marcińczuk zajmowali się zawodowo rzeźnictwem.

LOSY W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (PRZED WSTĄPIENIEM DO ARMII ANDERSA)

Aresztowany wraz z bratem – Józefem Marcińczukiem przez NKWD w 1940 roku, osadzony w więzieniu w Białymstoku. Wywiezieni zostali do łagru w Kotłasie koło Archangielska, pracowali przy wyrębie lasu. Po „amnestii” roku 1941 zwolnieni z łagru bracia pragnęli dotrzeć do tworzącej się Armii Polskiej w ZSRR. Niestety starszy Józef zginął w trakcie podróży. Do armii dotarł jedynie Franciszek.

PRZEBIEG SŁUŻBY W ARMII ANDERSA

Pan Franciszek wstąpił do armii polskiej tworzonej w ZSRR. Ewakuowany do Iranu został żołnierzem 7 Pułku Artylerii Przeciwpancernej 2 Korpusu. Był kanonierem samobieżnego działa przeciwpancernego. Brał udział w całym szlaku bojowym 7 PAPpanc – Monte Cassino, Ankona, Bolonia, również razem z 4 Pułkiem Pancernym „Skorpion” – nr ewid. w Pułku – 45/III. Jego dowódcą był ppłk Antoni Dołęga-Cieszkowski. W 1945 r. ewakuowany wraz z oddziałami polskimi do Wielkiej Brytanii. W 1947 roku zdemobilizowany wrócił do Kraju, do rodzinnego Brańska.

LOSY POWOJENNE

Po wojnie wrócił w 1947 roku do Brańska, skąd wyjechał w latach 50-tych na Mazury. Mieszkał i pracował w Ełku, a potem był pracownikiem PGR w Upałtach, Dudce i Skomacku Wielkim. Należał do ZBOWiD, miał emeryturę kombatancką. W 1992 roku został odznaczony Krzyżem Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Zmarł 19 lutego 1996 r. w szpitalu w Ełku. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Klusach k. Ełku – kwatera 1, grób 17.

POSIADANE ODZNACZENIA

Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino (nr legit. 35361; 19.03.1945 r.); Brytyjska Gwiazda za Wojnę 1939-1945 (1945 r.); Brytyjska Gwiazda Italii (1945 r.); Brytyjski Medal za Wojnę 1939-1945; Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie (1992 r.)

MIEJSCE ZAMIESZKANIA PO WOJNIE
Brańsk, Ełk
INNE INFORMACJE (NP DOTYCZĄCE RODZINY, ITP)

Brat Józef Marcińczuk, więziony razem na Syberii, zginął podczas podróży do Armii Andersa. Ostatni raz widziany na barce na rzece Amu -Daria.

ŹRÓDŁO DANYCH BIOGRAFICZNYCH

archiwum Jacka Rutkowskiego
Marek Wroński: „Od śniegów Sybiru do pomarańcz gajów”. Dzieje 7 Pułku Artylerii Przeciwpancernej II Korpusu Polskiego 1942-1947, Londyn 1986 r.
https://bg.uwb.edu.pl/pcr/ZB/files/ZB_1995_6_005.pdf s.84
http://pbc.biaman.pl/Content/60085/BAH%202017.pdf s.207

SKANY / FOTOGRAFIE
OPIS ZAŁĄCZONYCH MATERIAŁÓW

1. Franciszek Marcińczuk
2. Pamiątkowe zdjęcie z Palestyny z kolegą, 1943 r. – Pan Franciszek z lewej
3. Zaświadczenie z 1945 r. o nadaniu Panu Marcińczukowi odznaczeń brytyjskich za udział w kampanii włoskiej 2 Korpusu
3. Legitymacja nadania Krzyża Pamiątkowego Monte Cassino nr legit. 35361 z 19.03.1945 r.
4-6. Pamiątkowe zdjęcia Franciszka Marcińczuka ze służby w 2 Korpusie
7. Legitymacja członkowska Pana Franciszka Marcińczuka ze Związku Kombatantów RP i byłych Więźniów Politycznych nr 12/30
8-9 – Grób Franciszka Marcińczuka, cmentarz Klusy koło Ełku, woj. warmińsko-mazurskie
źródło : archiwum Jacka Rutkowskiego