Żołnierzy 2 Korpusu Polskiego
![]() Franciszek Marcińczuk15/09/1922 – 19/02/1996 |
IMIĘ: Franciszek |
NAZWISKO: Marcińczuk | |
IMIĘ OJCA: Paweł | |
IMIĘ MATKI: | |
NAZWISKO RODOWE MATKI: | |
DATA URODZENIA: 15/09/1922 | |
MIEJSCE URODZENIA: Brańsk (pow. Bielsk Podlaski, woj. podlaskie) | |
DATA ŚMIERCI: 19/02/1996 | |
MIEJSCE ŚMIERCI: Ełk (woj. warmińsko-mazurskie) | |
MIEJSCE POCHÓWKU: Cmentarz Parafialny Klusy koło Ełku – kwatera 1, grób 17 – grób Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Polski nr 1494 |
ŻYCIE PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ |
Pan Franciszek urodził się w Brańsku w przedwojennym powiecie białostockim. Jego ojciec Paweł był dozorcą więziennym w Bielsku Podlaskim. Franciszek i jego brat – Józef Marcińczuk zajmowali się zawodowo rzeźnictwem. |
LOSY W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (PRZED WSTĄPIENIEM DO ARMII ANDERSA) |
Aresztowany wraz z bratem – Józefem Marcińczukiem przez NKWD w 1940 roku, osadzony w więzieniu w Białymstoku. Wywiezieni zostali do łagru w Kotłasie koło Archangielska, pracowali przy wyrębie lasu. Po „amnestii” roku 1941 zwolnieni z łagru bracia pragnęli dotrzeć do tworzącej się Armii Polskiej w ZSRR. Niestety starszy Józef zginął w trakcie podróży. Do armii dotarł jedynie Franciszek. |
PRZEBIEG SŁUŻBY W ARMII ANDERSA |
Pan Franciszek wstąpił do armii polskiej tworzonej w ZSRR. Ewakuowany do Iranu został żołnierzem 7 Pułku Artylerii Przeciwpancernej 2 Korpusu. Był kanonierem samobieżnego działa przeciwpancernego. Brał udział w całym szlaku bojowym 7 PAPpanc – Monte Cassino, Ankona, Bolonia, również razem z 4 Pułkiem Pancernym „Skorpion” – nr ewid. w Pułku – 45/III. Jego dowódcą był ppłk Antoni Dołęga-Cieszkowski. W 1945 r. ewakuowany wraz z oddziałami polskimi do Wielkiej Brytanii. W 1947 roku zdemobilizowany wrócił do Kraju, do rodzinnego Brańska. |
LOSY POWOJENNE |
Po wojnie wrócił w 1947 roku do Brańska, skąd wyjechał w latach 50-tych na Mazury. Mieszkał i pracował w Ełku, a potem był pracownikiem PGR w Upałtach, Dudce i Skomacku Wielkim. Należał do ZBOWiD, miał emeryturę kombatancką. W 1992 roku został odznaczony Krzyżem Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Zmarł 19 lutego 1996 r. w szpitalu w Ełku. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Klusach k. Ełku – kwatera 1, grób 17. |
POSIADANE ODZNACZENIA |
Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino (nr legit. 35361; 19.03.1945 r.); Brytyjska Gwiazda za Wojnę 1939-1945 (1945 r.); Brytyjska Gwiazda Italii (1945 r.); Brytyjski Medal za Wojnę 1939-1945; Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie (1992 r.) |
MIEJSCE ZAMIESZKANIA PO WOJNIE |
Brańsk, Ełk |
INNE INFORMACJE (NP DOTYCZĄCE RODZINY, ITP) |
Brat Józef Marcińczuk, więziony razem na Syberii, zginął podczas podróży do Armii Andersa. Ostatni raz widziany na barce na rzece Amu -Daria. |
ŹRÓDŁO DANYCH BIOGRAFICZNYCH |
archiwum Jacka Rutkowskiego |
SKANY / FOTOGRAFIE |
OPIS ZAŁĄCZONYCH MATERIAŁÓW |
1. Franciszek Marcińczuk |