SŁOWNIK BIOGRAFICZNY

Władysław Słomiński wstąpił do Zakonu Franciszkanów w Niepokalanowie i w 1936 r. złożył śluby zakonne. Przyjął imię zakonne Flawian. Studia filozoficzne ukończył we Lwowie, a następnie rozpoczął studia teologiczne w Krakowie.

Po wybuchu II wojny światowej przedostał się przez Węgry do Rzymu, gdzie odbył studia licencjackie z teologii w Międzynarodowym Kolegium Seraphicum. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1941 r.

W 1944 r. został powołany na kapelana 2 Korpusu. Po II wojnie światowej wyjechał wraz z oddziałami polskimi do Wielkiej Brytanii. W Londynie pełnił funkcję kanclerza Kurii Polowej ks. bp. Józefa Gawliny.

W 1952 r. o. Flawian powrócił do Rzymu, gdzie kontynuował studia na Uniwersytecie Laterańskim zakończone doktoratem z prawa kanonicznego. Przez 30 lat pełnił funkcję penitencjariusza apostolskiego w Bazylice św. Piotra w Watykanie. W latach 1963-1972 był rektorem Kolegium Penitencjariuszy. Był jednym z głównych organizatorów obchodów 700-lecia kanonizacji św. Stanisława Biskupa, które odbywały się w Asyżu w 1953 r. Przyczynił się także do zorganizowania uroczystości beatyfikacyjnych o. Maksymiliana Kolbe w Rzymie w 1971 r. Szeroko znany jako spowiednik w Bazylice Watykańskiej. Pomagał wielu Polakom przybywającym do Rzymu. W czasie stanu wojennego bardzo zaangażował się w akcję wysyłania do Polski lekarstw i żywności dla potrzebujących.

Maria Irena Kwiatkowska „Groby polskie na cmentarzach Rzymu”, Monumenta Poloniae in Italia 2, wyd. Instytut Sztuki PAN, Fundacja Rzymska im. J.S. Umiastowskiej, Warszawa 1999 r.